Wang Hin district

Wang Hin (Thai: วังหิน, pronounced [wāŋ hǐn]) is a district (amphoe) in the central part of Sisaket province, northeastern Thailand.

Wang Hin
วังหิน
District
District location in Sisaket province
District location in Sisaket province
Coordinates: 14°56′54″N 104°13′48″E
CountryThailand
ProvinceSisaket
SeatBu Sung
Area
 • Total237.619 km2 (91.745 sq mi)
Population
 (2005)
 • Total46,888
 • Density197.3/km2 (511/sq mi)
Time zoneUTC+7 (ICT)
Postal code33270
Geocode3316

Geography

Neighboring districts are (from the north clockwise): Mueang Sisaket, Phayu, Phrai Bueng, Khukhan, Prang Ku, and Uthumphon Phisai.

History

The minor district (king amphoe) was created on 9 March 1987, when the five tambons, Bu Sung, That, Duan Yai, Bo Kaeo, and Si Samran were split off from Mueang Sisaket district.[1] It was upgraded to a full district on 20 October 1993.[2]

Administration

The district is divided into eight sub-districts (tambons), which are further subdivided into 126 villages (mubans). Bu Sung is a sub-district municipality (thesaban tambon) which covers the same-named sub-district and seven tambon administrative organizations (TAO).

No. Name Thai name Villages Pop.
1.Bu Sungบุสูง229,676
2.Thatธาตุ166,614
3.Duan Yaiดวนใหญ่187,139
4.Bo Kaeoบ่อแก้ว195,388
5.Si Samranศรีสำราญ134,088
6.Thung Sawangทุ่งสว่าง154,440
7.Wang Hinวังหิน114,399
8.Phon Yangโพนยาง125,144

References
  1. ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอวังหิน (PDF). Royal Gazette (in Thai). 104 (45 ง): 1752. 12 March 1987. Archived from the original (PDF) on 24 March 2012.
  2. พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอลำทับ อำเภอร่องคำ อำเภอเวียงแหง อำเภอนาโยง อำเภอแก้งสนามนาง อำเภอโนนแดง อำเภอบ้านหลวง อำเภอกะพ้อ อำเภอศรีบรรพต อำเภอแก่งกระจาน อำเภอหนองสูง อำเภอสบเมย อำเภอเมยวดี อำเภอโคกเจริญ อำเภอทุ่งหัวช้าง อำเภอผาขาว อำเภอวังหิน อำเภอดอนพุด อำเภอบึงโขงหลง และอำเภอห้วยคต พ.ศ. ๒๕๓๖ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 110 (179 ก special): 1–3. 3 November 1993. Archived from the original (PDF) on 24 February 2012.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.