þiggia
Old Swedish
Etymology
From Old Norse þiggja, from Proto-Germanic *þigjaną.
Conjugation
Conjugation of þiggia (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | þiggia | — | |||
| participle | þiggiandi, þiggiande | þighat (n) | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | þigger | þiggi, þigge | — | þā | þāghi, þāghe |
| þū | þigger | þiggi, þigge | þig | þāt | þāghi, þāghe |
| han | þigger | þiggi, þigge | — | þā | þāghi, þāghe |
| vīr | þiggium, þiggiom | þiggium, þiggiom | þiggium, þiggiom | þāghum, þāghom | þāghum, þāghom |
| īr | þiggin | þiggin | þiggin | þāghin | þāghin |
| þēr | þiggia | þiggin | — | þāghu, -o | þāghin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | þigs | þiggis, þigges | — | þās | þāghis, þāghes |
| þū | þigs | þiggis, þigges | — | þāts | þāghis, þāghes |
| han | þigs | þiggis, þigges | — | þās | þāghis, þāghes |
| vīr | þiggiums, -oms | þiggiums, þiggioms | — | þāghums, þāghoms | þāghums, þāghoms |
| īr | þiggins | þiggins | — | þāghins | þāghins |
| þēr | þiggias | þiggins | — | þāghus, þāghos | þāghins |
Descendants
- Swedish: tigga
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.