þyngja
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθiɲca/
- Rhymes: -iɲca
Verb
þyngja (weak verb, third-person singular past indicative þyngdi, supine þyngt)
- to make heavier
Conjugation
þyngja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þyngja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þyngt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þyngjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þyngi | við þyngjum | present (nútíð) |
ég þyngi | við þyngjum |
þú þyngir | þið þyngið | þú þyngir | þið þyngið | ||
hann, hún, það þyngir | þeir, þær, þau þyngja | hann, hún, það þyngi | þeir, þær, þau þyngi | ||
past (þátíð) |
ég þyngdi | við þyngdum | past (þátíð) |
ég þyngdi | við þyngdum |
þú þyngdir | þið þyngduð | þú þyngdir | þið þyngduð | ||
hann, hún, það þyngdi | þeir, þær, þau þyngdu | hann, hún, það þyngdi | þeir, þær, þau þyngdu | ||
imperative (boðháttur) |
þyng (þú) | þyngið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þyngdu | þyngiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þyngjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þyngjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þyngst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þyngjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þyngist | við þyngjumst | present (nútíð) |
ég þyngist | við þyngjumst |
þú þyngist | þið þyngist | þú þyngist | þið þyngist | ||
hann, hún, það þyngist | þeir, þær, þau þyngjast | hann, hún, það þyngist | þeir, þær, þau þyngist | ||
past (þátíð) |
ég þyngdist | við þyngdumst | past (þátíð) |
ég þyngdist | við þyngdumst |
þú þyngdist | þið þyngdust | þú þyngdist | þið þyngdust | ||
hann, hún, það þyngdist | þeir, þær, þau þyngdust | hann, hún, það þyngdist | þeir, þær, þau þyngdust | ||
imperative (boðháttur) |
þyngst (þú) | þyngist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þyngstu | þyngisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þyngdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þyngdur | þyngd | þyngt | þyngdir | þyngdar | þyngd | |
accusative (þolfall) |
þyngdan | þyngda | þyngt | þyngda | þyngdar | þyngd | |
dative (þágufall) |
þyngdum | þyngdri | þyngdu | þyngdum | þyngdum | þyngdum | |
genitive (eignarfall) |
þyngds | þyngdrar | þyngds | þyngdra | þyngdra | þyngdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þyngdi | þyngda | þyngda | þyngdu | þyngdu | þyngdu | |
accusative (þolfall) |
þyngda | þyngdu | þyngda | þyngdu | þyngdu | þyngdu | |
dative (þágufall) |
þyngda | þyngdu | þyngda | þyngdu | þyngdu | þyngdu | |
genitive (eignarfall) |
þyngda | þyngdu | þyngda | þyngdu | þyngdu | þyngdu |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *þungjaną, from Proto-Indo-European *tn̥gʰyéti, from Proto-Indo-European *tengʰ- (“to pull, be heavy, be difficult”).
Verb
þyngja (singular past indicative þyngdi, plural past indicative þyngdu, past participle þyngdr)
- to weigh down, make heavy
Conjugation
Conjugation of þyngja — active (weak class 1)
infinitive | þyngja | |
---|---|---|
present participle | þyngjandi | |
past participle | þyngdr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þyngi | þyngda |
2nd-person singular | þyngir | þyngdir |
3rd-person singular | þyngir | þyngdi |
1st-person plural | þyngjum | þyngdum |
2nd-person plural | þyngið | þyngduð |
3rd-person plural | þyngja | þyngdu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þyngja | þyngda |
2nd-person singular | þyngir | þyngdir |
3rd-person singular | þyngi | þyngdi |
1st-person plural | þyngim | þyngdim |
2nd-person plural | þyngið | þyngdið |
3rd-person plural | þyngi | þyngdi |
imperative | present | |
2nd-person singular | þyng | |
1st-person plural | þyngjum | |
2nd-person plural | þyngið |
Conjugation of þyngja — mediopassive (weak class 1)
infinitive | þyngjask | |
---|---|---|
present participle | þyngjandisk | |
past participle | þyngzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þyngjumk | þyngdumk |
2nd-person singular | þyngisk | þyngdisk |
3rd-person singular | þyngisk | þyngdisk |
1st-person plural | þyngjumsk | þyngdumsk |
2nd-person plural | þyngizk | þyngduzk |
3rd-person plural | þyngjask | þyngdusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þyngjumk | þyngdumk |
2nd-person singular | þyngisk | þyngdisk |
3rd-person singular | þyngisk | þyngdisk |
1st-person plural | þyngimsk | þyngdimsk |
2nd-person plural | þyngizk | þyngdizk |
3rd-person plural | þyngisk | þyngdisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | þyngsk | |
1st-person plural | þyngjumsk | |
2nd-person plural | þyngizk |
Derived terms
- þynging f
Descendants
References
- þyngja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.