ścignąć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *stìgnǫti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕt͡ɕiɡ.nɔɲt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of ścignąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
infinitive | ścignąć | |||||
future tense | 1st | ścignę | ścigniemy | |||
2nd | ścigniesz | ścigniecie | ||||
3rd | ścignie | ścigną | ||||
past tense | 1st | ścignąłem | ścignęłam | ścignęliśmy | ścignęłyśmy | |
2nd | ścignąłeś | ścignęłaś | ścignęliście | ścignęłyście | ||
3rd | ścignął | ścignęła | ścignęło | ścignęli | ścignęły | |
conditional | 1st | ścignąłbym | ścignęłabym | ścignęlibyśmy | ścignęłybyśmy | |
2nd | ścignąłbyś | ścignęłabyś | ścignęlibyście | ścignęłybyście | ||
3rd | ścignąłby | ścignęłaby | ścignęłoby | ścignęliby | ścignęłyby | |
imperative | 1st | niech ścignę | ścignijmy | |||
2nd | ścignij | ścignijcie | ||||
3rd | niech ścignie | niech ścigną | ||||
passive adjectival participle | ścignięty | ścignięta | ścignięte | ścignięci | ścignięte | |
anterior adverbial participle | ścignąwszy | |||||
verbal noun | ścignięcie |
Further reading
- ścignąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.