αγκυλωμένος
Greek
Etymology
from αγκυλώνω (agkylóno, “to hurt, to prick”)
Adjective
αγκυλωμένος • (agkyloménos) m (feminine αγκυλωμένη, neuter αγκυλωμένο)
Declension
declension of αγκυλωμένος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αγκυλωμένος | αγκυλωμένη | αγκυλωμένο | αγκυλωμένοι | αγκυλωμένες | αγκυλωμένα |
genitive | αγκυλωμένου | αγκυλωμένης | αγκυλωμένου | αγκυλωμένων | αγκυλωμένων | αγκυλωμένων |
accusative | αγκυλωμένο | αγκυλωμένη | αγκυλωμένο | αγκυλωμένους | αγκυλωμένες | αγκυλωμένα |
vocative | αγκυλωμένε | αγκυλωμένη | αγκυλωμένο | αγκυλωμένοι | αγκυλωμένες | αγκυλωμένα |
derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αγκυλωμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αγκυλωμένος (o pio agkyloménos), etc.) |
Related terms
- αγκύλωση f (agkýlosi, “ankylosis”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.