αγκυλώνω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀγκυλώνω (ankulṓnō), from Koine Greek ἀγκυλόω (ankulóō); equivalent to αγκύλος (agkýlos, “needle-shaped thorn”) +‎ -ώνω (-óno).

Pronunciation
  • IPA(key): /aŋɟiˈlono/
  • Hyphenation: α‧γκυ‧λώ‧νω

Verb

αγκυλώνω • (agkylóno) (simple past αγκύλωσα, passive αγκυλώνομαι)

  1. sting, prick, prickle
  2. hurt (with words)

Conjugation
αγκυλώνω   αγκυλώνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αγκυλώνω αγκυλώσω αγκυλώνομαι αγκυλωθώ
2 sg αγκυλώνεις αγκυλώσεις αγκυλώνεσαι αγκυλωθείς
3 sg αγκυλώνει αγκυλώσει αγκυλώνεται αγκυλωθεί
1 pl αγκυλώνουμε, [‑ομε] αγκυλώσουμε, [‑ομε] αγκυλωνόμαστε αγκυλωθούμε
2 pl αγκυλώνετε αγκυλώσετε αγκυλώνεστε, αγκυλωνόσαστε αγκυλωθείτε
3 pl αγκυλώνουν(ε) αγκυλώσουν(ε) αγκυλώνονται αγκυλωθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αγκύλωνα αγκύλωσα αγκυλωνόμουν(α) αγκυλώθηκα
2 sg αγκύλωνες αγκύλωσες αγκυλωνόσουν(α) αγκυλώθηκες
3 sg αγκύλωνε αγκύλωσε αγκυλωνόταν(ε) αγκυλώθηκε
1 pl αγκυλώναμε αγκυλώσαμε αγκυλωνόμασταν, (‑όμαστε) αγκυλωθήκαμε
2 pl αγκυλώνατε αγκυλώσατε αγκυλωνόσασταν, (‑όσαστε) αγκυλωθήκατε
3 pl αγκύλωναν, αγκυλώναν(ε) αγκύλωσαν, αγκυλώσαν(ε) αγκυλώνονταν, (αγκυλωνόντουσαν) αγκυλώθηκαν, αγκυλωθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αγκυλώνω ➤ θα αγκυλώσω ➤ θα αγκυλώνομαι ➤ θα αγκυλωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αγκυλώνεις, … θα αγκυλώσεις, … θα αγκυλώνεσαι, … θα αγκυλωθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αγκυλώσει
  έχω, έχεις, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αγκυλωθεί
  είμαι, είσαι, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αγκυλώσει
  είχα, είχες, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αγκυλωθεί
  ήμουν, ήσουν, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αγκυλώσει
  θα έχω, θα έχεις, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αγκυλωθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αγκύλωνε αγκύλωσε — αγκυλώσου
2 pl αγκυλώνετε αγκυλώστε αγκυλώνεστε αγκυλωθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αγκυλώνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αγκυλώσει ➤ αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αγκυλώσει αγκυλωθεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αγκύλωμα n (agkýloma, “prickle, sting”)
  • αγκυλωματιά f (agkylomatiá, “prickle, sting”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.