αλληλο-

• αλληλ- (allil-)
• αλληλό- (alliló-)

From Ancient Greek ἀλλήλων (allḗlōn).

• IPA^(key): /ˈalilo/

αλληλο- • (allilo-)

1. added before a noun, adjective or verb to create words that indicate some form of reciprocity or mutuality; inter-:

   ‎αλληλο- (allilo-) + ‎γράφω (gráfo, “to write”) → ‎αλληλογραφία (allilografía, “correspondence”)

   ‎αλληλο- (allilo-) + ‎εγγύηση (engýisi, “guarantee, surety”) → ‎αλληλεγγύη (allilengýi, “solidarity”)

   ‎αλληλο- (allilo-) + ‎εξαρτώμαι (exartómai, “to depend on”) → ‎αλληλεξάρτηση (allilexártisi, “interdependency”)

   ‎αλληλο- (allilo-) + ‎επιδρώ (epidró, “to affect”) → ‎αλληλεπίδραση (allilepídrasi, “interaction”)