αμφισβητούμαι

Greek

Verb

αμφισβητούμαι • (amfisvitoúmai) passive (simple past αμφισβητήθηκα, active αμφισβητώ)

  1. passive form of αμφισβητώ (amfisvitó).

Conjugation
αμφισβητούμαι
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  αμφισβητούμαι αμφισβητιόμουν,  αμφισβητιόμουνα θα αμφισβητούμαι να αμφισβητούμαι
2s  αμφισβητείσαι αμφισβητιόσουν,  αμφισβητιόσουνα θα αμφισβητείσαι να αμφισβητείσαι  —
3s  αμφισβητείται αμφισβητιόταν,  αμφισβητιότανε θα αμφισβητείται να αμφισβητείται
1p  αμφισβητούμαστε,  αμφισβητόμαστε αμφισβητιόμαστε,  αμφισβητιόμασταν θα αμφισβητούμαστε να αμφισβητούμαστε
2p  αμφισβητείστε,  αμφισβητόσαστε αμφισβητιόσαστε,  αμφισβητιόσασταν θα αμφισβητείστε να αμφισβητείστε αμφισβητείστε
3p  αμφισβητούνται αμφισβητιόνταν,  αμφισβητιούνταν,  αμφισβητιόντουσαν,  αμφισβητιόντανε θα αμφισβητούνται να αμφισβητούνται
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  αμφισβητηθώ αμφισβητήθηκα θα αμφισβητηθώ να αμφισβητηθώ
2s  αμφισβητηθείς αμφισβητήθηκες θα αμφισβητηθείς να αμφισβητηθείς αμφισβητήσου
3s  αμφισβητηθεί αμφισβητήθηκε θα αμφισβητηθεί να αμφισβητηθεί
1p  αμφισβητηθούμε αμφισβητηθήκαμε θα αμφισβητηθούμε να αμφισβητηθούμε
2p  αμφισβητηθείτε αμφισβητηθήκατε θα αμφισβητηθείτε να αμφισβητηθείτε αμφισβητηθείτε
3p  αμφισβητηθούν,  αμφισβητηθούνε αμφισβητήθηκαν,  αμφισβητηθήκανε,  αμφισβητηθήκαν θα αμφισβητηθούν,  θα αμφισβητηθούνε να αμφισβητηθούν,  να αμφισβητηθούνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω αμφισβητηθεί είχα αμφισβητηθεί θα έχω αμφισβητηθεί να έχω αμφισβητηθεί
2s  έχεις αμφισβητηθεί είχες αμφισβητηθεί θα έχεις αμφισβητηθεί να έχεις αμφισβητηθεί
3s  έχει αμφισβητηθεί είχε αμφισβητηθεί θα έχει αμφισβητηθεί να έχει αμφισβητηθεί
1p  έχουμε αμφισβητηθεί είχαμε αμφισβητηθεί θα έχουμε αμφισβητηθεί να έχουμε αμφισβητηθεί
2p  έχετε αμφισβητηθεί είχατε αμφισβητηθεί θα έχετε αμφισβητηθεί να έχετε αμφισβητηθεί
3p  έχουν αμφισβητηθεί είχαν αμφισβητηθεί θα έχουν αμφισβητηθεί να έχουν αμφισβητηθεί
Participle:    — Non-finite ‡   αμφισβητηθεί 75 pass2 ούμαι1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.