ανακλώ
Greek
Conjugation
ανακλώ
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | ανακλώ | ανακλούσα | θα ανακλώ | να ανακλώ | |
2s | ανακλάς | ανακλούσες | θα ανακλάς | να ανακλάς | — |
3s | ανακλά | ανακλούσε | θα ανακλά | να ανακλά | |
1p | ανακλούμε | ανακλούσαμε | θα ανακλούμε | να ανακλούμε | |
2p | ανακλάτε | ανακλούσατε | θα ανακλάτε | να ανακλάτε | ανακλάτε |
3p | ανακλούν, ανακλούνε | ανακλούσαν, ανακλούσανε | θα ανακλούν, θα ανακλούνε | να ανακλούν, να ανακλούνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | ανακλάσω | ανάκλασα | θα ανακλάσω | να ανακλάσω | |
2s | ανακλάσεις | ανάκλασες | θα ανακλάσεις | να ανακλάσεις | ανάκλασε |
3s | ανακλάσει | ανάκλασε | θα ανακλάσει | να ανακλάσει | |
1p | ανακλάσουμε, ανακλάσομε | ανακλάσαμε | θα ανακλάσουμε, θα ανακλάσομε | να ανακλάσουμε, να ανακλάσομε | |
2p | ανακλάσετε | ανακλάσατε | θα ανακλάσετε | να ανακλάσετε | ανακλάστε, ανακλάσετε |
3p | ανακλάσουν, ανακλάσουνε | ανάκλασαν, ανακλάσανε, ανακλάσαν | θα ανακλάσουν, θα ανακλάσουνε | να ανακλάσουν, να ανακλάσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω ανακλάσει | είχα ανακλάσει | θα έχω ανακλάσει | να έχω ανακλάσει | |
2s | έχεις ανακλάσει | είχες ανακλάσει | θα έχεις ανακλάσει | να έχεις ανακλάσει | |
3s | έχει ανακλάσει | είχε ανακλάσει | θα έχει ανακλάσει | να έχει ανακλάσει | |
1p | έχουμε ανακλάσει | είχαμε ανακλάσει | θα έχουμε ανακλάσει | να έχουμε ανακλάσει | |
2p | έχετε ανακλάσει | είχατε ανακλάσει | θα έχετε ανακλάσει | να έχετε ανακλάσει | |
3p | έχουν ανακλάσει | είχαν ανακλάσει | θα έχουν ανακλάσει | να έχουν ανακλάσει | |
Participle: | ανακλώντας | Non-finite ‡ | ανακλάσει | 71 ασ 2AB2/2AB2d | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Related terms
- ανάκλαση f (anáklasi, “reflection”)
- ανακλαστικός (anaklastikós, “reflective”)
- αντανακλώ (antanakló, “to have the property of reflecting light”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.