ανακουφίζω
Greek
Conjugation
ανακουφίζω ανακουφίζομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ανακουφίζω | ανακουφίσω | ανακουφίζομαι | ανακουφιστώ |
2 sg | ανακουφίζεις | ανακουφίσεις | ανακουφίζεσαι | ανακουφιστείς |
3 sg | ανακουφίζει | ανακουφίσει | ανακουφίζεται | ανακουφιστεί |
1 pl | ανακουφίζουμε, [‑ομε] | ανακουφίσουμε, [‑ομε] | ανακουφιζόμαστε | ανακουφιστούμε |
2 pl | ανακουφίζετε | ανακουφίσετε | ανακουφίζεστε, ανακουφιζόσαστε | ανακουφιστείτε |
3 pl | ανακουφίζουν(ε) | ανακουφίσουν(ε) | ανακουφίζονται | ανακουφιστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | ανακούφιζα | ανακούφισα | ανακουφιζόμουν(α) | ανακουφίστηκα |
2 sg | ανακούφιζες | ανακούφισες | ανακουφιζόσουν(α) | ανακουφίστηκες |
3 sg | ανακούφιζε | ανακούφισε | ανακουφιζόταν(ε) | ανακουφίστηκε |
1 pl | ανακουφίζαμε | ανακουφίσαμε | ανακουφιζόμασταν, (‑όμαστε) | ανακουφιστήκαμε |
2 pl | ανακουφίζατε | ανακουφίσατε | ανακουφιζόσασταν, (‑όσαστε) | ανακουφιστήκατε |
3 pl | ανακούφιζαν, ανακουφίζαν(ε) | ανακούφισαν, ανακουφίσαν(ε) | ανακουφίζονταν, (ανακουφιζόντουσαν) | ανακουφίστηκαν, ανακουφιστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ανακουφίζω ➤ | θα ανακουφίσω ➤ | θα ανακουφίζομαι ➤ | θα ανακουφιστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανακουφίζεις, … | θα ανακουφίσεις, … | θα ανακουφίζεσαι, … | θα ανακουφιστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανακουφίσει έχω, έχεις, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ανακουφιστεί είμαι, είσαι, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανακουφίσει είχα, είχες, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ανακουφιστεί ήμουν, ήσουν, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανακουφίσει θα έχω, θα έχεις, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ανακουφιστεί θα είμαι, θα είσαι, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | ανακούφιζε | ανακούφισε | — | ανακουφίσου |
2 pl | ανακουφίζετε | ανακουφίστε | ανακουφίζεστε | ανακουφιστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ανακουφίζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ανακουφίσει ➤ | ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ανακουφίσει | ανακουφιστεί | ||
Notes | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- ησυχάζω (isycházo, “appease, calm down, settle down”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.