αντικείμενο
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀντικείμενον (antikeímenon), participle of ἀντίκειμαι (antíkeimai).
Noun
αντικείμενο • (antikeímeno) n (plural αντικείμενα)
Declension
declension of αντικείμενο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
| genitive | αντικειμένου • | αντικειμένων • |
| accusative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
| vocative | αντικείμενο • | αντικείμενα • |
Synonyms
- (abbreviation) αντικ. (antik.)
Derived terms
- αντικειμενικός (antikeimenikós, “objective”)
- άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
- αντικειμενοστρεφής (antikeimenostrefís, “object-oriented”)
See also
- υποκείμενο n (ypokeímeno, “subject of sentence”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.