αντικειμενικός

Greek

Etymology

From αντικείμενο (antikeímeno, “object”) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

αντικειμενικός • (antikeimenikós) m (feminine αντικειμενική, neuter αντικειμενικό)

objective
(grammar) relating to the object of a sentence

Declension

declension of αντικειμενικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντικειμενικός	αντικειμενική	αντικειμενικό	αντικειμενικοί	αντικειμενικές	αντικειμενικά
genitive	αντικειμενικού	αντικειμενικής	αντικειμενικού	αντικειμενικών	αντικειμενικών	αντικειμενικών
accusative	αντικειμενικό	αντικειμενική	αντικειμενικό	αντικειμενικούς	αντικειμενικές	αντικειμενικά
vocative	αντικειμενικέ	αντικειμενική	αντικειμενικό	αντικειμενικοί	αντικειμενικές	αντικειμενικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αντικειμενικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αντικειμενικός (o pio antikeimenikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντικειμενικότερος	αντικειμενικότερη	αντικειμενικότερο	αντικειμενικότεροι	αντικειμενικότερες	αντικειμενικότερα
genitive	αντικειμενικότερου	αντικειμενικότερης	αντικειμενικότερου	αντικειμενικότερων	αντικειμενικότερων	αντικειμενικότερων
accusative	αντικειμενικότερο	αντικειμενικότερη	αντικειμενικότερο	αντικειμενικότερους	αντικειμενικότερες	αντικειμενικότερα
vocative	αντικειμενικότερε	αντικειμενικότερη	αντικειμενικότερο	αντικειμενικότεροι	αντικειμενικότερες	αντικειμενικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αντικειμενικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντικειμενικότατος	αντικειμενικότατη	αντικειμενικότατο	αντικειμενικότατοι	αντικειμενικότατες	αντικειμενικότατα
genitive	αντικειμενικότατου	αντικειμενικότατης	αντικειμενικότατου	αντικειμενικότατων	αντικειμενικότατων	αντικειμενικότατων
accusative	αντικειμενικότατο	αντικειμενικότατη	αντικειμενικότατο	αντικειμενικότατους	αντικειμενικότατες	αντικειμενικότατα
vocative	αντικειμενικότατε	αντικειμενικότατη	αντικειμενικότατο	αντικειμενικότατοι	αντικειμενικότατες	αντικειμενικότατα

Synonyms

(abbreviation) αντικ. (antik.)
(objective): αμερόληπτος (ameróliptos, “unbiased”)

and see: ακριβοδίκαιος (akrivodíkaios)

Antonyms

υποκειμενικός (ypokeimenikós, “subjective”)

Related terms

αντικείμενο n (antikeímeno, “object”)