αντλώ
Greek
Verb
αντλώ • (antló) (simple past άντλησα, passive αντλούμαι)
Conjugation
αντλώ
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | αντλώ | αντλούσα | θα αντλώ | να αντλώ | |
2s | αντλείς | αντλούσες | θα αντλείς | να αντλείς | — |
3s | αντλεί | αντλούσε | θα αντλεί | να αντλεί | |
1p | αντλούμε | αντλούσαμε | θα αντλούμε | να αντλούμε | |
2p | αντλείτε | αντλούσατε | θα αντλείτε | να αντλείτε | αντλείτε |
3p | αντλούν, αντλούνε | αντλούσαν, αντλούσανε | θα αντλούν, θα αντλούνε | να αντλούν, να αντλούνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | αντλήσω | άντλησα | θα αντλήσω | να αντλήσω | |
2s | αντλήσεις | άντλησες | θα αντλήσεις | να αντλήσεις | άντλησε |
3s | αντλήσει | άντλησε | θα αντλήσει | να αντλήσει | |
1p | αντλήσουμε, αντλήσομε | αντλήσαμε | θα αντλήσουμε, θα αντλήσομε | να αντλήσουμε, να αντλήσομε | |
2p | αντλήσετε | αντλήσατε | θα αντλήσετε | να αντλήσετε | αντλήστε, αντλήσετε |
3p | αντλήσουν, αντλήσουνε | άντλησαν, αντλήσαν, αντλήσανε | θα αντλήσουν, θα αντλήσουνε | να αντλήσουν, να αντλήσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω αντλήσει | είχα αντλήσει | θα έχω αντλήσει | να έχω αντλήσει | |
2s | έχεις αντλήσει | είχες αντλήσει | θα έχεις αντλήσει | να έχεις αντλήσει | |
3s | έχει αντλήσει | είχε αντλήσει | θα έχει αντλήσει | να έχει αντλήσει | |
1p | έχουμε αντλήσει | είχαμε αντλήσει | θα έχουμε αντλήσει | να έχουμε αντλήσει | |
2p | έχετε αντλήσει | είχατε αντλήσει | θα έχετε αντλήσει | να έχετε αντλήσει | |
3p | έχουν αντλήσει | είχαν αντλήσει | θα έχουν αντλήσει | να έχουν αντλήσει | |
Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αντλημένο | ||||
pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αντλημένο | ||||
future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αντλημένο | ||||
subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αντλημένο | ||||
Participle: | αντλώντας | Non-finite ‡ | αντλήσει | 73, ησ, 2B1d, 2Β1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. * Used with transitive senses | |||||
See also
- αδειάζω (adeiázo, “to empty, to decant”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.