ανώμαλος

See also: ἀνώμαλος

Greek

Alternative forms

Etymology

From the Ancient Greek ᾰ̓νώμᾰλος (anṓmalos).

Adjective

ανώμαλος • (anómalos) m (feminine ανώμαλη, neuter ανώμαλο)

  1. anomalous, abnormal
    ανώμαλες συνθήκες ― anómales synthíkes ― anomalous situation
    ανώμαλη κατάσταση ― anómali katástasi ― abnormal situation
    ανώμαλη προσγείωση ― anómali prosgeíosi ― hard landing
  2. (grammar, linguistics) irregular
    ανώμαλο ρήμα ― anómalo ríma ― irregular verb
  3. sexually perverted

Declension
declension of ανώμαλος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανώμαλος ανώμαλη ανώμαλο ανώμαλοι ανώμαλες ανώμαλα
genitive ανώμαλου ανώμαλης ανώμαλου ανώμαλων ανώμαλων ανώμαλων
accusative ανώμαλο ανώμαλη ανώμαλο ανώμαλους ανώμαλες ανώμαλα
vocative ανώμαλε ανώμαλη ανώμαλο ανώμαλοι ανώμαλες ανώμαλα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανώμαλος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανώμαλος (o pio anómalos), etc.)

Synonyms
  • (sexually perverted): διεστραμμένος (diestramménos)

Antonyms

Derived terms
  • ανώμαλα (anómala, “abnormally”)
  • ανωμαλία f (anomalía, “anomaly”)
  • ανώμαλος δρόμος (anómalos drómos, “cross country running”)

Noun

ανώμαλος • (anómalos) m (plural ανώμαλοι)

  1. a pervert, a sexually perverted person

Declension
declension of ανώμαλος
singular plural
nominative ανώμαλος • ανώμαλοι •
genitive ανώμαλου •  ανωμάλου • ανώμαλων •  ανωμάλων •
accusative ανώμαλο • ανώμαλους •  ανωμάλους •
vocative ανώμαλε • ανώμαλοι •

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.