αποφεύγω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀποφεύγω (apopheúgō).

Pronunciation

IPA(key): /apɔˈfɛvɣɔ/

Verb

αποφεύγω • (apofévgo) (simple past απέφυγα, απόφυγα, passive αποφεύγομαι)

  1. avoid (keep away from)
  2. shun, avoid (doing something)

Conjugation
αποφεύγω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  αποφεύγω απέφευγα θα αποφεύγω να αποφεύγω
2s  αποφεύγεις απέφευγες θα αποφεύγεις να αποφεύγεις απόφευγε
3s  αποφεύγει απέφευγε θα αποφεύγει να αποφεύγει
1p  αποφεύγουμε,  αποφεύγομε αποφεύγαμε θα αποφεύγουμε,  αποφεύγομε να αποφεύγουμε,  αποφεύγομε
2p  αποφεύγετε αποφεύγατε θα αποφεύγετε να αποφεύγετε αποφεύγετε
3p  αποφεύγουν,  αποφεύγουνε απέφευγαν,  αποφεύγαν,  αποφεύγανε θα αποφεύγουν,  αποφεύγουνε να αποφεύγουν,  αποφεύγουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  αποφύγω απέφυγα,  απόφυγα θα αποφύγω να αποφύγω
2s  αποφύγεις απέφυγες,  απόφυγες θα αποφύγεις να αποφύγεις απόφυγε
3s  αποφύγει απέφυγε,  απόφυγε θα αποφύγει να αποφύγει
1p  αποφύγουμε, αποφύγομε αποφύγαμε θα αποφύγουμε, θα αποφύγομε να αποφύγουμε, να αποφύγομε
2p  αποφύγετε αποφύγατε θα αποφύγετε να αποφύγετε αποφύγετε,  αποφύγατε
3p  αποφύγουν, αποφύγουνε απέφυγαν, αποφύγανε,  απόφυγαν θα αποφύγουν, θα αποφύγουνε να αποφύγουν, να αποφύγουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω αποφύγει είχα αποφύγει θα έχω αποφύγει να έχω αποφύγει
2s  έχεις αποφύγει είχες αποφύγει θα έχεις αποφύγει να έχεις αποφύγει
3s  έχει αποφύγει είχε αποφύγει θα έχει αποφύγει να έχει αποφύγει
1p  έχουμε αποφύγει είχαμε αποφύγει θα έχουμε αποφύγει να έχουμε αποφύγει
2p  έχετε αποφύγει είχατε αποφύγει θα έχετε αποφύγει να έχετε αποφύγει
3p  έχουν αποφύγει είχαν αποφύγει θα έχουν αποφύγει να έχουν αποφύγει
Participle:   αποφεύγοντας Non-finite ‡   αποφύγει 228, 1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.