ασπρίζω
Greek
Verb
ασπρίζω • (asprízo) (simple past άσπρισα, passive ασπρίζομαι)
Conjugation
ασπρίζω ασπρίζομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ασπρίζω | ασπρίσω | ασπρίζομαι | ασπριστώ |
2 sg | ασπρίζεις | ασπρίσεις | ασπρίζεσαι | ασπριστείς |
3 sg | ασπρίζει | ασπρίσει | ασπρίζεται | ασπριστεί |
1 pl | ασπρίζουμε, [‑ομε] | ασπρίσουμε, [‑ομε] | ασπριζόμαστε | ασπριστούμε |
2 pl | ασπρίζετε | ασπρίσετε | ασπρίζεστε, ασπριζόσαστε | ασπριστείτε |
3 pl | ασπρίζουν(ε) | ασπρίσουν(ε) | ασπρίζονται | ασπριστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | άσπριζα | άσπρισα | ασπριζόμουν(α) | ασπρίστηκα |
2 sg | άσπριζες | άσπρισες | ασπριζόσουν(α) | ασπρίστηκες |
3 sg | άσπριζε | άσπρισε | ασπριζόταν(ε) | ασπρίστηκε |
1 pl | ασπρίζαμε | ασπρίσαμε | ασπριζόμασταν, (‑όμαστε) | ασπριστήκαμε |
2 pl | ασπρίζατε | ασπρίσατε | ασπριζόσασταν, (‑όσαστε) | ασπριστήκατε |
3 pl | άσπριζαν, ασπρίζαν(ε) | άσπρισαν, ασπρίσαν(ε) | ασπρίζονταν, (ασπριζόντουσαν) | ασπρίστηκαν, ασπριστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ασπρίζω ➤ | θα ασπρίσω ➤ | θα ασπρίζομαι ➤ | θα ασπριστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ασπρίζεις, … | θα ασπρίσεις, … | θα ασπρίζεσαι, … | θα ασπριστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ασπρίσει έχω, έχεις, … ασπρίζονταςμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ασπριστεί είμαι, είσαι, … ασπρίζονταςμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ασπρίσει είχα, είχες, … ασπρίζονταςμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ασπριστεί ήμουν, ήσουν, … ασπρίζονταςμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ασπρίσει θα έχω, θα έχεις, … ασπρίζονταςμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ασπριστεί θα είμαι, θα είσαι, … ασπρίζονταςμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | άσπριζε | άσπρισε | — | ασπρίσου |
2 pl | ασπρίζετε | ασπρίστε | ασπρίζεστε | ασπριστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ασπρίζοντας ➤ | ασπρισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ασπρίσει ➤ | ασπρίζονταςμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ασπρίσει | ασπριστεί | ||
Notes | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.