γιγνώσκω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵiǵneh₃-, the reduplicated present stem of *ǵneh₃-, with -σκω (-skō). Cognates include English know, Latin nōscō, Albanian njoh, Old Armenian ծան- (can-, “to know”), and Old Persian 𐎧𐏁𐎴𐎿𐏃𐎡𐎹 (xšnāsāhiy, “you shall know”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡi.ɡnɔ̌ːs.kɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɡiˈɡnos.ko/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɣiˈɣnos.ko/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ʝiˈɣnos.ko/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ʝiˈɣnos.ko/
Verb
γιγνώσκω • (gignṓskō)
- I am aware of; I perceive, observe, know, learn
- I know, understand
- I distinguish, discern
- (with genitive) I am aware of something
- (followed by relative clauses) I perceive that...
- (in prose) I observe, form a judgment, judge, determine, think
- (passive, of persons) I am judged guilty
- (perfect passive with active sense)
- I know carnally, have sex with
- Heraclides, On Politics 64
Inflection
Present: γιγνώσκω, γιγνώσκομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γιγνώσκω | γιγνώσκεις | γιγνώσκει | γιγνώσκετον | γιγνώσκετον | γιγνώσκομεν | γιγνώσκετε | γιγνώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γιγνώσκω | γιγνώσκῃς | γιγνώσκῃ | γιγνώσκητον | γιγνώσκητον | γιγνώσκωμεν | γιγνώσκητε | γιγνώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γιγνώσκοιμῐ | γιγνώσκοις | γιγνώσκοι | γιγνώσκοιτον | γιγνωσκοίτην | γιγνώσκοιμεν | γιγνώσκοιτε | γιγνώσκοιεν | |||||
imperative | γίγνωσκε | γιγνωσκέτω | γιγνώσκετον | γιγνωσκέτων | γιγνώσκετε | γιγνωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γιγνώσκομαι | γιγνώσκῃ, γιγνώσκει |
γιγνώσκεται | γιγνώσκεσθον | γιγνώσκεσθον | γιγνωσκόμεθᾰ | γιγνώσκεσθε | γιγνώσκονται | ||||
subjunctive | γιγνώσκωμαι | γιγνώσκῃ | γιγνώσκηται | γιγνώσκησθον | γιγνώσκησθον | γιγνωσκώμεθᾰ | γιγνώσκησθε | γιγνώσκωνται | |||||
optative | γιγνωσκοίμην | γιγνώσκοιο | γιγνώσκοιτο | γιγνώσκοισθον | γιγνωσκοίσθην | γιγνωσκοίμεθᾰ | γιγνώσκοισθε | γιγνώσκοιντο | |||||
imperative | γιγνώσκου | γιγνωσκέσθω | γιγνώσκεσθον | γιγνωσκέσθων | γιγνώσκεσθε | γιγνωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γιγνώσκειν | γιγνώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γιγνώσκων | γιγνωσκόμενος | ||||||||||
f | γιγνώσκουσᾰ | γιγνωσκομένη | |||||||||||
n | γιγνῶσκον | γιγνωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκεαι | γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκηαι | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινώσκοιντο | |||||
imperative | γινώσκεο | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκεαι | γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκηαι | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινωσκοίᾰτο | |||||
imperative | γινώσκευ | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκῃ, γινώσκει |
γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκῃ | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινώσκοιντο | |||||
imperative | γινώσκου | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐγίγνωσκον, ἐγιγνωσκόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίγνωσκον | ἐγίγνωσκες | ἐγίγνωσκε(ν) | ἐγιγνώσκετον | ἐγιγνωσκέτην | ἐγιγνώσκομεν | ἐγιγνώσκετε | ἐγίγνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγιγνωσκόμην | ἐγιγνώσκου | ἐγιγνώσκετο | ἐγιγνώσκεσθον | ἐγιγνωσκέσθην | ἐγιγνωσκόμεθᾰ | ἐγιγνώσκεσθε | ἐγιγνώσκοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνώσομαι, γνωσθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνώσομαι | γνώσῃ, γνώσει |
γνώσεται | γνώσεσθον | γνώσεσθον | γνωσόμεθᾰ | γνώσεσθε | γνώσονται | ||||
optative | γνωσοίμην | γνώσοιο | γνώσοιτο | γνώσοισθον | γνωσοίσθην | γνωσοίμεθᾰ | γνώσοισθε | γνώσοιντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνώσεσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσόμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσομένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσόμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνωσέομαι, γνωσθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνωσέομαι | γνωσέῃ, γνωσέει |
γνωσέεται | γνωσέεσθον | γνωσέεσθον | γνωσεόμεθᾰ | γνωσέεσθε | γνωσέονται | ||||
optative | γνωσεοίμην | γνωσέοιο | γνωσέοιτο | γνωσέοισθον | γνωσεοίσθην | γνωσεοίμεθᾰ | γνωσέοισθε | γνωσέοιντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνωσέεσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσεόμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσεομένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσεόμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνωσοῦμαι, γνωσθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνωσοῦμαι | γνωσῇ | γνωσεῖται | γνωσεῖσθον | γνωσεῖσθον | γνωσούμεθᾰ | γνωσεῖσθε | γνωσοῦνται | ||||
optative | γνωσοίμην | γνωσοῖο | γνωσοῖτο | γνωσοῖσθον | γνωσοίσθην | γνωσοίμεθᾰ | γνωσοῖσθε | γνωσοῖντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνωσεῖσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσούμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσουμένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσούμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔγνων
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔγνων | ἔγνως | ἔγνω | ἔγνωτον | ἐγνώτην | ἔγνωμεν | ἔγνωτε | ἔγνωσᾰν | ||||
subjunctive | γνῶ | γνῷς | γνῷ | γνῶτον | γνῶτον | γνῶμεν | γνῶτε | γνῶσῐ(ν) | |||||
optative | γνοίην | γνοίης | γνοίη | γνοῖτον, γνοίητον |
γνοίτην, γνοιήτην |
γνοῖμεν, γνοίημεν |
γνοῖτε, γνοίητε |
γνοῖεν, γνοίησᾰν | |||||
imperative | γνῶθῐ | γνώτω | γνῶτον | γνώτων | γνῶτε | γνόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | γνῶναι | ||||||||||||
participle | m | γνούς | |||||||||||
f | γνοῦσᾰ | ||||||||||||
n | γνόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐγνωσᾰ́μην, ἐγνώσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐγνωσᾰ́μην | ἐγνώσω | ἐγνώσᾰτο | ἐγνώσᾰσθον | ἐγνωσᾰ́σθην | ἐγνωσᾰ́μεθᾰ | ἐγνώσᾰσθε | ἐγνώσᾰντο | ||||
subjunctive | γνώσωμαι | γνώσῃ | γνώσηται | γνώσησθον | γνώσησθον | γνωσώμεθᾰ | γνώσησθε | γνώσωνται | |||||
optative | γνωσαίμην | γνώσαιο | γνώσαιτο | γνώσαισθον | γνωσαίσθην | γνωσαίμεθᾰ | γνώσαισθε | γνώσαιντο | |||||
imperative | γνῶσαι | γνωσᾰ́σθω | γνώσᾰσθον | γνωσᾰ́σθων | γνώσᾰσθε | γνωσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐγνώσθην | ἐγνώσθης | ἐγνώσθη | ἐγνώσθητον | ἐγνωσθήτην | ἐγνώσθημεν | ἐγνώσθητε | ἐγνώσθησᾰν | ||||
subjunctive | γνωσθῶ | γνωσθῇς | γνωσθῇ | γνωσθῆτον | γνωσθῆτον | γνωσθῶμεν | γνωσθῆτε | γνωσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | γνωσθείην | γνωσθείης | γνωσθείη | γνωσθεῖτον, γνωσθείητον |
γνωσθείτην, γνωσθειήτην |
γνωσθεῖμεν, γνωσθείημεν |
γνωσθεῖτε, γνωσθείητε |
γνωσθεῖεν, γνωσθείησᾰν | |||||
imperative | γνώσθητῐ | γνωσθήτω | γνώσθητον | γνωσθήτων | γνώσθητε | γνωσθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνώσᾰσθαι | γνωσθῆναι | |||||||||||
participle | m | γνωσᾰ́μενος | γνωσθείς | ||||||||||
f | γνωσᾰμένη | γνωσθεῖσᾰ | |||||||||||
n | γνωσᾰ́μενον | γνωσθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἔγνωκᾰ, ἔγνωσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔγνωκᾰ | ἔγνωκᾰς | ἔγνωκε(ν) | ἐγνώκᾰτον | ἐγνώκᾰτον | ἐγνώκᾰμεν | ἐγνώκᾰτε | ἐγνώκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐγνώκω | ἐγνώκῃς | ἐγνώκῃ | ἐγνώκητον | ἐγνώκητον | ἐγνώκωμεν | ἐγνώκητε | ἐγνώκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐγνώκοιμῐ, ἐγνωκοίην |
ἐγνώκοις, ἐγνωκοίης |
ἐγνώκοι, ἐγνωκοίη |
ἐγνώκοιτον | ἐγνωκοίτην | ἐγνώκοιμεν | ἐγνώκοιτε | ἐγνώκοιεν | |||||
imperative | ἔγνωκε | ἐγνωκέτω | ἐγνώκετον | ἐγνωκέτων | ἐγνώκετε | ἐγνωκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἔγνωσμαι | ἔγνωσαι | ἔγνωσται | ἔγνωσθον | ἔγνωσθον | ἐγνώσμεθᾰ | ἔγνωσθε | ἐγνώσᾰται | ||||
subjunctive | ἐγνωσμένος ὦ | ἐγνωσμένος ᾖς | ἐγνωσμένος ᾖ | ἐγνωσμένω ἦτον | ἐγνωσμένω ἦτον | ἐγνωσμένοι ὦμεν | ἐγνωσμένοι ἦτε | ἐγνωσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐγνωσμένος εἴην | ἐγνωσμένος εἴης | ἐγνωσμένος εἴη | ἐγνωσμένοι εἴητον/εἶτον | ἐγνωσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐγνωσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐγνωσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐγνωσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἔγνωσο | ἐγνώσθω | ἔγνωσθον | ἐγνώσθων | ἔγνωσθε | ἐγνώσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐγνωκέναι | ἐγνῶσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐγνωκώς | ἐγνωσμένος | ||||||||||
f | ἐγνωκυῖᾰ | ἐγνωσμένη | |||||||||||
n | ἐγνωκός | ἐγνωσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- ἀγνοέω (agnoéō)
- ἀγνώμων (agnṓmōn)
- ἀγνώς (agnṓs)
- ἄγνωτος (ágnōtos)
- ἀλλογνοέω (allognoéō)
- ἀλλογνώμων (allognṓmōn)
- ἀλλογνώς (allognṓs)
- ἀλλόγνωτος (allógnōtos)
- ἀμφιγνοέω (amphignoéō)
- ἀμφοτερογνώμων (amphoterognṓmōn)
- ᾰ̓νᾰγιγνώσκω (anagignṓskō)
- ᾰ̓πογιγνώσκω (apogignṓskō)
- ἀργῠρογνώμων (argurognṓmōn)
- ᾰ̓ριγνώς (arignṓs)
- ᾰ̓ρίγνωτος (arígnōtos)
- ἀρτίγνωστος (artígnōstos)
- αὐτογνώμων (autognṓmōn)
- αὐτόγνωτος (autógnōtos)
- βᾰθῠγνώμων (bathugnṓmōn)
- βρᾰχῠγνώμων (brakhugnṓmōn)
- γνωμοδοτέω (gnōmodotéō)
- γνωμολογέω (gnōmologéō)
- γνωμοτῠ́πος (gnōmotúpos)
- γνωμοφλῠᾱκέω (gnōmophluākéō)
- δῐᾰγιγνώσκω (diagignṓskō)
- διγνώμων (dignṓmōn)
- δῐχογνώμων (dikhognṓmōn)
- δουλογνώμων (doulognṓmōn)
- δυσγνώμων (dusgnṓmōn)
- δύσγνωστος (dúsgnōstos)
- ἐγγιγνώσκω (engignṓskō)
- ἐναντῐογνώμων (enantiognṓmōn)
- ἐπῐγιγνώσκω (epigignṓskō)
- ἑτερογνώμων (heterognṓmōn)
- εὐγνώμων (eugnṓmōn)
- εὔγνωστος (eúgnōstos)
- εὐθῠ́γνωμος (euthúgnōmos)
- ἑχετογνώμονες (hekhetognṓmones)
- ἡδυγνώμων (hēdugnṓmōn)
- θεόγνωστος (theógnōstos)
- ῐ̓δῐογνώμων (idiognṓmōn)
- ἱππογνώμων (hippognṓmōn)
- ἰσχῡρογνώμων (iskhūrognṓmōn)
- κᾰκογνώμων (kakognṓmōn)
- κᾰλογνώμων (kalognṓmōn)
- καρδῐογνώστης (kardiognṓstēs)
- κᾰτᾰγιγνώσκω (katagignṓskō)
- καταγνοέω (katagnoéō)
- λειπογνώμων (leipognṓmōn)
- λεπτογνώμων (leptognṓmōn)
- λῐθογνώμων (lithognṓmōn)
- μᾰλᾰκογνώμων (malakognṓmōn)
- μεγᾰλογνώμων (megalognṓmōn)
- μετᾰγιγνώσκω (metagignṓskō)
- μικρογνωμοσῠ́νη (mikrognōmosúnē)
- μοιρογνωμόνῐον (moirognōmónion)
- μονογνώμων (monognṓmōn)
- νοσογνωμονῐκός (nosognōmonikós)
- ὀλῐγογνώμων (oligognṓmōn)
- ὀλισθογνωμονέω (olisthognōmonéō)
- ὁμογνώμων (homognṓmōn)
- ὀρθογνώμων (orthognṓmōn)
- ὀρνῑθογνώμων (ornīthognṓmōn)
- οὐρᾰνογνώμων (ouranognṓmōn)
- πᾰθογνωμονῐκός (pathognōmonikós)
- πᾰρᾰγιγνώσκω (paragignṓskō)
- πᾱσιγνωστος (pāsignōstos)
- πολυγνώμων (polugnṓmōn)
- πολύγνωτος (polúgnōtos)
- προβᾰτογνώμων (probatognṓmōn)
- προγιγνώσκω (progignṓskō)
- προσγιγνώσκω (prosgignṓskō)
- Σεβαστόγνωστος (Sebastógnōstos)
- σκληρογνώμων (sklērognṓmōn)
- συγγιγνώσκω (sungignṓskō)
- τοιουτογνώμων (toioutognṓmōn)
- ὑδρογνώμων (hudrognṓmōn)
- ὑψηλογνώμων (hupsēlognṓmōn)
- φῠσιογνώμων (phusiognṓmōn)
- ὡρογνωμονέω (hōrognōmonéō)
Related terms
See also
- εἴδω (eídō)
References
- γιγνώσκω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γιγνώσκω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- γιγνώσκω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- γιγνώσκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- γιγνώσκω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- γιγνώσκω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.