γραμμικός

Ancient Greek

Etymology

γρᾰμμή (grammḗ, “a stroke or line of a pen”, “a line as in mathematical figures”) +‎ -ῐκός (-ikós, “of or pertaining to”, “in the manner of”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡram.mi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡram.miˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣram.miˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣram.miˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣra.miˈkos/

Adjective

γρᾰμμῐκός • (grammikós) m (feminine γρᾰμμῐκή, neuter γρᾰμμῐκόν); first/second declension

geometrical
1. (figuratively, of a proof) rigorous
linear (of, relating to, or having the form of a line or lines)
1. (in the phrase γρᾰμμῐκὸς ἀρῐθμός) a linear number
Synonym of γρᾰμμᾰτῐκός
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.606c

Declension

First and second declension of γρᾰμμῐκός; γρᾰμμῐκή; γρᾰμμῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γρᾰμμῐκός grammikós	γρᾰμμῐκή grammikḗ	γρᾰμμῐκόν grammikón	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grammikā́	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκοί grammikoí	γρᾰμμῐκαί grammikaí	γρᾰμμῐκᾰ́ grammiká
Genitive	γρᾰμμῐκοῦ grammikoû	γρᾰμμῐκῆς grammikês	γρᾰμμῐκοῦ grammikoû	γρᾰμμῐκοῖν grammikoîn	γρᾰμμῐκαῖν grammikaîn	γρᾰμμῐκοῖν grammikoîn	γρᾰμμῐκῶν grammikôn	γρᾰμμῐκῶν grammikôn	γρᾰμμῐκῶν grammikôn
Dative	γρᾰμμῐκῷ grammikôi	γρᾰμμῐκῇ grammikêi	γρᾰμμῐκῷ grammikôi	γρᾰμμῐκοῖν grammikoîn	γρᾰμμῐκαῖν grammikaîn	γρᾰμμῐκοῖν grammikoîn	γρᾰμμῐκοῖς grammikoîs	γρᾰμμῐκαῖς grammikaîs	γρᾰμμῐκοῖς grammikoîs
Accusative	γρᾰμμῐκόν grammikón	γρᾰμμῐκήν grammikḗn	γρᾰμμῐκόν grammikón	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grammikā́	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκούς grammikoús	γρᾰμμῐκᾱ́ς grammikā́s	γρᾰμμῐκᾰ́ grammiká
Vocative	γρᾰμμῐκέ grammiké	γρᾰμμῐκή grammikḗ	γρᾰμμῐκόν grammikón	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grammikā́	γρᾰμμῐκώ grammikṓ	γρᾰμμῐκοί grammikoí	γρᾰμμῐκαί grammikaí	γρᾰμμῐκᾰ́ grammiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γρᾰμμῐκῶς grammikôs			γρᾰμμῐκώτερος grammikṓteros			γρᾰμμῐκώτᾰτος grammikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

γρᾰμμῐκῶς (grammikôs)

Descendants

Translingual: Grammicolepis

References

γραμμικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
γραμμικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
γραμμικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)

Greek

Adjective

γραμμικός • (grammikós) m

linear

Declension

declension of γραμμικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γραμμικός	γραμμική	γραμμικό	γραμμικοί	γραμμικές	γραμμικά
genitive	γραμμικού	γραμμικής	γραμμικού	γραμμικών	γραμμικών	γραμμικών
accusative	γραμμικό	γραμμική	γραμμικό	γραμμικούς	γραμμικές	γραμμικά
vocative	γραμμικέ	γραμμική	γραμμικό	γραμμικοί	γραμμικές	γραμμικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο γραμμικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο γραμμικός (o pio grammikós), etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.