διαβλέπω

Greek

Verb

διαβλέπω • (diavlépo) (simple past διέβλεψα, διείδα, passive —)

  1. (transitive) foresee, infer, interpret

Conjugation
διαβλέπω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  διαβλέπω διέβλεπα θα διαβλέπω να διαβλέπω
2s  διαβλέπεις διέβλεπες θα διαβλέπεις να διαβλέπεις διάβλεπε
3s  διαβλέπει διέβλεπε θα διαβλέπει να διαβλέπει
1p  διαβλέπουμε,  διαβλέπομε διαβλέπαμε θα διαβλέπουμε,  διαβλέπομε να διαβλέπουμε,  διαβλέπομε
2p  διαβλέπετε διαβλέπατε θα διαβλέπετε να διαβλέπετε διαβλέπετε
3p  διαβλέπουν,  διαβλέπουνε διέβλεπαν,  διαβλέπαν,  διαβλέπανε θα διαβλέπουν,  διαβλέπουνε να διαβλέπουν,  διαβλέπουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  διαβλέψω διέβλεψα,  διείδα θα διαβλέψω να διαβλέψω
2s  διαβλέψεις διέβλεψες,  διείδες θα διαβλέψεις να διαβλέψεις διάβλεψε
3s  διαβλέψει διέβλεψε,  διείδε θα διαβλέψει να διαβλέψει
1p  διαβλέψουμε, διαβλέψομε διαβλέψαμε θα διαβλέψουμε, θα διαβλέψομε να διαβλέψουμε, να διαβλέψομε
2p  διαβλέψετε διαβλέψατε θα διαβλέψετε να διαβλέψετε διαβλέψετε
3p  διαβλέψουν, διαβλέψουνε διέβλεψαν, διαβλέψανε,  διείδαν θα διαβλέψουν, θα διαβλέψουνε να διαβλέψουν, να διαβλέψουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω διαβλέψει είχα διαβλέψει θα έχω διαβλέψει να έχω διαβλέψει
2s  έχεις διαβλέψει είχες διαβλέψει θα έχεις διαβλέψει να έχεις διαβλέψει
3s  έχει διαβλέψει είχε διαβλέψει θα έχει διαβλέψει να έχει διαβλέψει
1p  έχουμε διαβλέψει είχαμε διαβλέψει θα έχουμε διαβλέψει να έχουμε διαβλέψει
2p  έχετε διαβλέψει είχατε διαβλέψει θα έχετε διαβλέψει να έχετε διαβλέψει
3p  έχουν διαβλέψει είχαν διαβλέψει θα έχουν διαβλέψει να έχουν διαβλέψει
Participle:   διαβλέποντας Non-finite ‡   διαβλέψει 123, 1d
There are two additional Simple past forms: διείδαμε and διείδατε
 
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.