διαλυτικός

Ancient Greek

Etymology

δῐᾰλῡ́ω (dialū́ō, “loose one from another, part asunder”) +‎ -τῐκός (-tikós)

Pronunciation
 

Adjective

δῐᾰλῠτῐκός • (dialutikós) m (feminine δῐᾰλῠτῐκή, neuter δῐᾰλῠτῐκόν); first/second declension

  1. able to sever
    1. destructive
  2. (medicine) relaxing
  3. embodying a settlement or compromise

Declension
First and second declension of δῐᾰλῠτῐκός; δῐᾰλῠτῐκή; δῐᾰλῠτῐκόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative δῐᾰλῠτῐκός
dialutikós		 δῐᾰλῠτῐκή
dialutikḗ		 δῐᾰλῠτῐκόν
dialutikón		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκᾱ́
dialutikā́		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκοί
dialutikoí		 δῐᾰλῠτῐκαί
dialutikaí		 δῐᾰλῠτῐκᾰ́
dialutiká
Genitive δῐᾰλῠτῐκοῦ
dialutikoû		 δῐᾰλῠτῐκῆς
dialutikês		 δῐᾰλῠτῐκοῦ
dialutikoû		 δῐᾰλῠτῐκοῖν
dialutikoîn		 δῐᾰλῠτῐκαῖν
dialutikaîn		 δῐᾰλῠτῐκοῖν
dialutikoîn		 δῐᾰλῠτῐκῶν
dialutikôn		 δῐᾰλῠτῐκῶν
dialutikôn		 δῐᾰλῠτῐκῶν
dialutikôn
Dative δῐᾰλῠτῐκῷ
dialutikôi		 δῐᾰλῠτῐκῇ
dialutikêi		 δῐᾰλῠτῐκῷ
dialutikôi		 δῐᾰλῠτῐκοῖν
dialutikoîn		 δῐᾰλῠτῐκαῖν
dialutikaîn		 δῐᾰλῠτῐκοῖν
dialutikoîn		 δῐᾰλῠτῐκοῖς
dialutikoîs		 δῐᾰλῠτῐκαῖς
dialutikaîs		 δῐᾰλῠτῐκοῖς
dialutikoîs
Accusative δῐᾰλῠτῐκόν
dialutikón		 δῐᾰλῠτῐκήν
dialutikḗn		 δῐᾰλῠτῐκόν
dialutikón		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκᾱ́
dialutikā́		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκούς
dialutikoús		 δῐᾰλῠτῐκᾱ́ς
dialutikā́s		 δῐᾰλῠτῐκᾰ́
dialutiká
Vocative δῐᾰλῠτῐκέ
dialutiké		 δῐᾰλῠτῐκή
dialutikḗ		 δῐᾰλῠτῐκόν
dialutikón		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκᾱ́
dialutikā́		 δῐᾰλῠτῐκώ
dialutikṓ		 δῐᾰλῠτῐκοί
dialutikoí		 δῐᾰλῠτῐκαί
dialutikaí		 δῐᾰλῠτῐκᾰ́
dialutiká
Derived forms Adverb Comparative Superlative
δῐᾰλῠτῐκῶς
dialutikôs		 δῐᾰλῠτῐκώτερος
dialutikṓteros		 δῐᾰλῠτῐκώτᾰτος
dialutikṓtatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms
  • (destructive): γεννητικός (gennētikós)

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

From the Ancient Greek δῐᾰλῠτῐκός (dialutikós).

Adjective

διαλυτικός • (dialytikós) m (feminine διαλυτική, neuter διαλυτικό)

  1. resolutive
  2. solvent

Declension
declension of διαλυτικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διαλυτικός διαλυτική διαλυτικό διαλυτικοί διαλυτικές διαλυτικά
genitive διαλυτικού διαλυτικής διαλυτικού διαλυτικών διαλυτικών διαλυτικών
accusative διαλυτικό διαλυτική διαλυτικό διαλυτικούς διαλυτικές διαλυτικά
vocative διαλυτικέ διαλυτική διαλυτικό διαλυτικοί διαλυτικές διαλυτικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο διαλυτικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο διαλυτικός (o pio dialytikós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διαλυτικότερος διαλυτικότερη διαλυτικότερο διαλυτικότεροι διαλυτικότερες διαλυτικότερα
genitive διαλυτικότερου διαλυτικότερης διαλυτικότερου διαλυτικότερων διαλυτικότερων διαλυτικότερων
accusative διαλυτικότερο διαλυτικότερη διαλυτικότερο διαλυτικότερους διαλυτικότερες διαλυτικότερα
vocative διαλυτικότερε διαλυτικότερη διαλυτικότερο διαλυτικότεροι διαλυτικότερες διαλυτικότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο διαλυτικότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διαλυτικότατος διαλυτικότατη διαλυτικότατο διαλυτικότατοι διαλυτικότατες διαλυτικότατα
genitive διαλυτικότατου διαλυτικότατης διαλυτικότατου διαλυτικότατων διαλυτικότατων διαλυτικότατων
accusative διαλυτικότατο διαλυτικότατη διαλυτικότατο διαλυτικότατους διαλυτικότατες διαλυτικότατα
vocative διαλυτικότατε διαλυτικότατη διαλυτικότατο διαλυτικότατοι διαλυτικότατες διαλυτικότατα

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.