εκθέτω
Greek
Verb
εκθέτω • (ekthéto) (simple past εξέθεσα, passive εκτίθεμαι)
Conjugation
εκθέτω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | εκθέτω | εξέθετα | θα εκθέτω | να εκθέτω | |
2s | εκθέτεις | εξέθετες | θα εκθέτεις | να εκθέτεις | έκθετε |
3s | εκθέτει | εξέθετε | θα εκθέτει | να εκθέτει | |
1p | εκθέτουμε, εκθέτομε | εκθέταμε | θα εκθέτουμε, εκθέτομε | να εκθέτουμε, εκθέτομε | |
2p | εκθέτετε | εκθέτατε | θα εκθέτετε | να εκθέτετε | εκθέτετε |
3p | εκθέτουν, εκθέτουνε | εξέθεταν, εκθέταν, εκθέτανε | θα εκθέτουν, εκθέτουνε | να εκθέτουν, εκθέτουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | εκθέσω | εξέθεσα | θα εκθέσω | να εκθέσω | |
2s | εκθέσεις | εξέθεσες | θα εκθέσεις | να εκθέσεις | έκθεσε |
3s | εκθέσει | εξέθεσε | θα εκθέσει | να εκθέσει | |
1p | εκθέσουμε, εκθέσομε | εκθέσαμε | θα εκθέσουμε, εκθέσομε | να εκθέσουμε, εκθέσομε | |
2p | εκθέσετε | εκθέσατε | θα εκθέσετε | να εκθέσετε | εκθέστε, εκθέσετε |
3p | εκθέσουν, εκθέσουνε | εξέθεσαν, εκθέσαν, εκθέσανε | θα εκθέσουν, εκθέσουνε | να εκθέσουν, εκθέσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω εκθέσει | είχα εκθέσει | θα έχω εκθέσει | να έχω εκθέσει | |
2s | έχεις εκθέσει | είχες εκθέσει | θα έχεις εκθέσει | να έχεις εκθέσει | |
3s | έχει εκθέσει | είχε εκθέσει | θα έχει εκθέσει | να έχει εκθέσει | |
1p | έχουμε εκθέσει | είχαμε εκθέσει | θα έχουμε εκθέσει | να έχουμε εκθέσει | |
2p | έχετε εκθέσει | είχατε εκθέσει | θα έχετε εκθέσει | να έχετε εκθέσει | |
3p | έχουν εκθέσει | είχαν εκθέσει | θα έχουν εκθέσει | να έχουν εκθέσει | |
Participle: | εκθέτοντας | Non-finite ‡ | εκθέσει | 137, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.