θεμελιώδης

Greek

Etymology

From θεμέλιο (themélio).

Adjective

θεμελιώδης • (themeliódis) m (feminine θεμελιώδης, neuter θεμελιώδες)

  1. fundamental

Declension
declension of θεμελιώδης
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative θεμελιώδης θεμελιώδης θεμελιώδες θεμελιώδεις θεμελιώδεις θεμελιώδη
genitive θεμελιώδους θεμελιώδους θεμελιώδους θεμελιωδών θεμελιωδών θεμελιωδών
accusative θεμελιώδη θεμελιώδη θεμελιώδες θεμελιώδεις θεμελιώδεις θεμελιώδη
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο θεμελιώδης, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο θεμελιώδης (o pio themeliódis), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.