κάγκανος

Ancient Greek

Etymology

Perhaps from Proto-Indo-European *kenk- (“to burn, dry, pain, desire, hunger, thirst”) and cognate with Lithuanian kenkti (“to damage, blight”), Sanskrit काङ्क्षति (kāṅkṣati, “he wishes, desires”) and Proto-Germanic *hungruz (“hunger”). However, Beekes finds the root structure typical of Pre-Greek and adds that the words compared mean hunger and pain and not primarily arid and dry.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /káŋ.ka.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkaŋ.ka.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkaŋ.ka.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkaŋ.ɡa.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkaŋ.ɡa.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ά and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

κάγκανος • (kánkanos) m, f (neuter κάγκανον); second declension

dry, arid, barren

Declension

Second declension of κάγκανος; κάγκανον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κάγκανος kánkanos	κάγκανον kánkanon	καγκάνω kankánō	καγκάνω kankánō	κάγκανοι kánkanoi	κάγκανᾰ kánkana
Genitive	καγκάνου kankánou	καγκάνου kankánou	καγκάνοιν kankánoin	καγκάνοιν kankánoin	καγκάνων kankánōn	καγκάνων kankánōn
Dative	καγκάνῳ kankánōi	καγκάνῳ kankánōi	καγκάνοιν kankánoin	καγκάνοιν kankánoin	καγκάνοις kankánois	καγκάνοις kankánois
Accusative	κάγκανον kánkanon	κάγκανον kánkanon	καγκάνω kankánō	καγκάνω kankánō	καγκάνους kankánous	κάγκανᾰ kánkana
Vocative	κάγκανε kánkane	κάγκανον kánkanon	καγκάνω kankánō	καγκάνω kankánō	κάγκανοι kánkanoi	κάγκανᾰ kánkana
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	καγκάνως kankánōs		καγκανότερος kankanóteros		καγκανότᾰτος kankanótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

καγκαλέα (kankaléa)
καγκάνεος (kankáneos)
καγκομένης (kankoménēs)
πολυκαγκής (polukankḗs)

References

κάγκανος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κάγκανος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.