κλάω

Ancient Greek

Etymology 1

From Proto-Indo-European *kelh₂- (“to beat, break”). Cognate with Latin percellō.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /klá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkla.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkla.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkla.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkla.o/

Verb

κλᾰ́ω • (kláō)

to break, break off, break into pieces
(of geometric lines, passive) to be broken or deflected
to break, weaken, frustrate

Inflection

Present: κλᾰ́ω, κλᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλᾰ́ω	κλᾰ́εις	κλᾰ́ει	κλᾰ́ετον	κλᾰ́ετον	κλᾰ́ομεν	κλᾰ́ετε	κλᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κλᾰ́ω	κλᾰ́ῃς	κλᾰ́ῃ	κλᾰ́ητον	κλᾰ́ητον	κλᾰ́ωμεν	κλᾰ́ητε	κλᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κλᾰ́οιμῐ	κλᾰ́οις	κλᾰ́οι	κλᾰ́οιτον	κλᾰοίτην	κλᾰ́οιμεν	κλᾰ́οιτε	κλᾰ́οιεν
	imperative		κλά	κλᾰέτω	κλᾰ́ετον	κλᾰέτων		κλᾰ́ετε	κλᾰόντων
middle/ passive	indicative	κλᾰ́ομαι	κλᾰ́ῃ, κλᾰ́ει	κλᾰ́εται	κλᾰ́εσθον	κλᾰ́εσθον	κλᾰόμεθᾰ	κλᾰ́εσθε	κλᾰ́ονται
	subjunctive	κλᾰ́ωμαι	κλᾰ́ῃ	κλᾰ́ηται	κλᾰ́ησθον	κλᾰ́ησθον	κλᾰώμεθᾰ	κλᾰ́ησθε	κλᾰ́ωνται
	optative	κλᾰοίμην	κλᾰ́οιο	κλᾰ́οιτο	κλᾰ́οισθον	κλᾰοίσθην	κλᾰοίμεθᾰ	κλᾰ́οισθε	κλᾰ́οιντο
	imperative		κλᾰ́ου	κλᾰέσθω	κλᾰ́εσθον	κλᾰέσθων		κλᾰ́εσθε	κλᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλᾰ́ειν				κλᾰ́εσθαι
participle	m	κλᾰ́ων				κλᾰόμενος
	f	κλᾰ́ουσᾰ				κλᾰομένη
	n	κλᾰ́ον				κλᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κλῶ, κλῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλῶ	κλᾷς	κλᾷ	κλᾶτον	κλᾶτον	κλῶμεν	κλᾶτε	κλῶσῐ(ν)
	subjunctive	κλῶ	κλᾷς	κλᾷ	κλᾶτον	κλᾶτον	κλῶμεν	κλᾶτε	κλῶσῐ(ν)
	optative	κλῴην, κλῷμῐ	κλῴης, κλῷς	κλῴη, κλῷ	κλῷτον, κλῴητον	κλῴτην, κλῳήτην	κλῷμεν, κλῴημεν	κλῷτε, κλῴητε	κλῷεν, κλῴησᾰν
	imperative		κλά	κλᾱ́τω	κλᾶτον	κλᾱ́των		κλᾶτε	κλώντων
middle/ passive	indicative	κλῶμαι	κλᾷ	κλᾶται	κλᾶσθον	κλᾶσθον	κλώμεθᾰ	κλᾶσθε	κλῶνται
	subjunctive	κλῶμαι	κλᾷ	κλᾶται	κλᾶσθον	κλᾶσθον	κλώμεθᾰ	κλᾶσθε	κλῶνται
	optative	κλῴμην	κλῷο	κλῷτο	κλῷσθον	κλῴσθην	κλῴμεθᾰ	κλῷσθε	κλῷντο
	imperative		κλῶ	κλᾱ́σθω	κλᾶσθον	κλᾱ́σθων		κλᾶσθε	κλᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κλᾶν				κλᾶσθαι
participle	m	κλῶν				κλώμενος
	f	κλῶσᾰ				κλωμένη
	n	κλῶν				κλώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκλᾰον, ἐκλᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλᾰον	ἔκλᾰες	ἔκλᾰε(ν)	ἐκλᾰ́ετον	ἐκλᾰέτην	ἐκλᾰ́ομεν	ἐκλᾰ́ετε	ἔκλᾰον
middle/ passive	indicative	ἐκλᾰόμην	ἐκλᾰ́ου	ἐκλᾰ́ετο	ἐκλᾰ́εσθον	ἐκλᾰέσθην	ἐκλᾰόμεθᾰ	ἐκλᾰ́εσθε	ἐκλᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκλων, ἐκλώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλων	ἔκλᾱς	ἔκλᾱ	ἐκλᾶτον	ἐκλᾱ́την	ἐκλῶμεν	ἐκλᾶτε	ἔκλων
middle/ passive	indicative	ἐκλώμην	ἐκλῶ	ἐκλᾶτο	ἐκλᾶσθον	ἐκλᾱ́σθην	ἐκλώμεθᾰ	ἐκλᾶσθε	ἐκλῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κλάσω, κλάσομαι, κλασθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλάσω	κλάσεις	κλάσει	κλάσετον	κλάσετον	κλάσομεν	κλάσετε	κλάσουσῐ(ν)
active	optative	κλάσοιμῐ	κλάσοις	κλάσοι	κλάσοιτον	κλασοίτην	κλάσοιμεν	κλάσοιτε	κλάσοιεν
middle	indicative	κλάσομαι	κλάσῃ, κλάσει	κλάσεται	κλάσεσθον	κλάσεσθον	κλασόμεθᾰ	κλάσεσθε	κλάσονται
middle	optative	κλασοίμην	κλάσοιο	κλάσοιτο	κλάσοισθον	κλασοίσθην	κλασοίμεθᾰ	κλάσοισθε	κλάσοιντο
passive	indicative	κλασθήσομαι	κλασθήσῃ	κλασθήσεται	κλασθήσεσθον	κλασθήσεσθον	κλασθησόμεθᾰ	κλασθήσεσθε	κλασθήσονται
passive	optative	κλασθησοίμην	κλασθήσοιο	κλασθήσοιτο	κλασθήσοισθον	κλασθησοίσθην	κλασθησοίμεθᾰ	κλασθήσοισθε	κλασθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλάσειν			κλάσεσθαι		κλασθήσεσθαι
participle	m	κλάσων			κλασόμενος		κλασθησόμενος
	f	κλάσουσᾰ			κλασομένη		κλασθησομένη
	n	κλᾶσον			κλασόμενον		κλασθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔκλασᾰ, ἐκλασᾰ́μην, ἐκλάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλασᾰ	ἔκλασᾰς	ἔκλασε(ν)	ἐκλάσᾰτον	ἐκλασᾰ́την	ἐκλάσᾰμεν	ἐκλάσᾰτε	ἔκλασᾰν
	subjunctive	κλάσω	κλάσῃς	κλάσῃ	κλάσητον	κλάσητον	κλάσωμεν	κλάσητε	κλάσωσῐ(ν)
	optative	κλάσαιμῐ	κλάσειᾰς, κλάσαις	κλάσειε(ν), κλάσαι	κλάσαιτον	κλασαίτην	κλάσαιμεν	κλάσαιτε	κλάσειᾰν, κλάσαιεν
	imperative		κλᾶσον	κλασᾰ́τω	κλάσᾰτον	κλασᾰ́των		κλάσᾰτε	κλασᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκλασᾰ́μην	ἐκλάσω	ἐκλάσᾰτο	ἐκλάσᾰσθον	ἐκλασᾰ́σθην	ἐκλασᾰ́μεθᾰ	ἐκλάσᾰσθε	ἐκλάσᾰντο
	subjunctive	κλάσωμαι	κλάσῃ	κλάσηται	κλάσησθον	κλάσησθον	κλασώμεθᾰ	κλάσησθε	κλάσωνται
	optative	κλασαίμην	κλάσαιο	κλάσαιτο	κλάσαισθον	κλασαίσθην	κλασαίμεθᾰ	κλάσαισθε	κλάσαιντο
	imperative		κλᾶσαι	κλασᾰ́σθω	κλάσᾰσθον	κλασᾰ́σθων		κλάσᾰσθε	κλασᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλάσθην	ἐκλάσθης	ἐκλάσθη	ἐκλάσθητον	ἐκλασθήτην	ἐκλάσθημεν	ἐκλάσθητε	ἐκλάσθησᾰν
	subjunctive	κλασθῶ	κλασθῇς	κλασθῇ	κλασθῆτον	κλασθῆτον	κλασθῶμεν	κλασθῆτε	κλασθῶσῐ(ν)
	optative	κλασθείην	κλασθείης	κλασθείη	κλασθεῖτον, κλασθείητον	κλασθείτην, κλασθειήτην	κλασθεῖμεν, κλασθείημεν	κλασθεῖτε, κλασθείητε	κλασθεῖεν, κλασθείησᾰν
	imperative		κλάσθητῐ	κλασθήτω	κλάσθητον	κλασθήτων		κλάσθητε	κλασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλᾶσαι			κλάσᾰσθαι		κλασθῆναι
participle	m	κλάσᾱς			κλασᾰ́μενος		κλασθείς
	f	κλάσᾱσᾰ			κλασᾰμένη		κλασθεῖσᾰ
	n	κλᾶσᾰν			κλασᾰ́μενον		κλασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κέκλασμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κέκλασμαι	κέκλασαι	κέκλασται	κέκλασθον	κέκλασθον	κεκλάσμεθᾰ	κέκλασθε	κεκλάσᾰται
	subjunctive	κεκλασμένος ὦ	κεκλασμένος ᾖς	κεκλασμένος ᾖ	κεκλασμένω ἦτον	κεκλασμένω ἦτον	κεκλασμένοι ὦμεν	κεκλασμένοι ἦτε	κεκλασμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλασμένος εἴην	κεκλασμένος εἴης	κεκλασμένος εἴη	κεκλασμένοι εἴητον/εἶτον	κεκλασμένω εἰήτην/εἴτην	κεκλασμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλασμένοι εἴητε/εἶτε	κεκλασμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλασο	κεκλάσθω	κέκλασθον	κεκλάσθων		κέκλασθε	κεκλάσθων
						middle/passive
infinitive						κεκλᾶσθαι
participle	m					κεκλασμένος
	f					κεκλασμένη
	n					κεκλασμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

κλᾰ́σῐς (klásis)
κλᾰ́σμᾰ (klásma)
κλᾰστός (klastós)

Related terms

κελεός (keleós)
κλάδος (kládos)
κλαμβός (klambós)
κλῆμα (klêma)
κλῆρος (klêros)

κλών (klṓn)
κόλαφος (kólaphos)
κολοβός (kolobós)
κόλος (kólos)

Descendants

Greek: κλάνω (kláno, “to fart”)

Etymology 2

Attic form of κλαίω (klaíō, “weep”). Root κλαϝ-

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /klǎː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkla.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkla.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkla.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkla.o/

Verb

κλᾱ́ω • (klā́ō)

(Attic) of κλαίω (klaíō)

first-person singular present active indicative/subjunctive of κλᾱ́ω (klā́ō),

Conjugation

See at κλαίω

References

κλάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κλάω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κλάω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
κλάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κλάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G2806 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.