μπαίνω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐμβαίνω (embaínō, “to enter”)
Conjugation
μπαίνω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | μπαίνω | έμπαινα | θα μπαίνω | να μπαίνω | |
| 2s | μπαίνεις | έμπαινες | θα μπαίνεις | να μπαίνεις | μπαίνε |
| 3s | μπαίνει | έμπαινε | θα μπαίνει | να μπαίνει | |
| 1p | μπαίνουμε, μπαίνομε | μπαίναμε | θα μπαίνουμε, μπαίνομε | να μπαίνουμε, μπαίνομε | |
| 2p | μπαίνετε | μπαίνατε | θα μπαίνετε | να μπαίνετε | μπαίνετε |
| 3p | μπαίνουν, μπαίνουνε | έμπαιναν, μπαίναν, μπαίνανε | θα μπαίνουν, μπαίνουνε | να μπαίνουν, μπαίνουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | μπω | μπήκα | θα μπω | να μπω | |
| 2s | μπεις | μπήκες | θα μπεις | να μπεις | μπες, έμπα |
| 3s | μπει | μπήκε | θα μπει | να μπει | |
| 1p | μπούμε | μπήκαμε | θα μπούμε | να μπούμε | |
| 2p | μπείτε | μπήκατε | θα μπείτε | να μπείτε | μπείτε, μπέστε |
| 3p | μπουν, μπούνε | μπήκαν, μπήκανε | θα μπουν, μπούνε | να μπουν, μπούνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω μπει | είχα μπει | θα έχω μπει | να έχω μπει | |
| 2s | έχεις μπει | είχες μπει | θα έχεις μπει | να έχεις μπει | |
| 3s | έχει μπει | είχε μπει | θα έχει μπει | να έχει μπει | |
| 1p | έχουμε μπει | είχαμε μπει | θα έχουμε μπει | να έχουμε μπει | |
| 2p | έχετε μπει | είχατε μπει | θα έχετε μπει | να έχετε μπει | |
| 3p | έχουν μπει | είχαν μπει | θα έχουν μπει | να έχουν μπει | |
| Alternative** perfect: | είμαι (είσαι, είναι) μπασμένος; είμαστε (είστε, είναι) μπασμένοι | ||||
| pluperfect: | ήμουν (ήσουν, ήταν) μπασμένος; ήμαστε (ήσαστε, ήταν) μπασμένοι | ||||
| future perfect: | θα είμαι (θα είσαι, θα είναι) μπασμένος; θα είμαστε (θα είστε, θα είναι) μπασμένοι | ||||
| subjunctive: | να είμαι (να είσαι, να είναι) μπασμένος; να είμαστε (να είστε, να είναι) μπασμένοι | ||||
| Participle: | μπαίνοντας | Non-finite ‡ | μπει | 179, 1e | |
| Some forms of the simple future are stressed thus: θά μπω, etc This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.