ομολογώ

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ὁμολογέω (homologéō, “to agree with”), equivalent to ομο- (omo-, “same”) +‎ λόγος (lógos, “reasoning”).

Pronunciation
  • IPA(key): /omoloˈɣo/
  • Hyphenation: ο‧μο‧λο‧γώ

Verb

ομολογώ • (omologó) (simple past ομολόγησα, passive ομολογούμαι)

  1. (most senses, transitive, intransitive) confess, admit (concede the truth)
    Ο κατηγορούμενος ομολόγησε την ενοχή του. ― O katigoroúmenos omológise tin enochí tou. ― The accused pleaded guilty (literally, confessed his guilt).
    Τον αγαπάει, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ομολογήσει την αγάπη του γι' αυτόν. ― Ton agapáei, allá den prókeitai poté na omologísei tin agápi tou gi' aftón. ― He loves him but he's never going to admit his love for him.
    Ομολογώ ότι αυτή η ταινία δεν μου είναι γνωστή. ― Omologó óti aftí i tainía den mou eínai gností. ― I confess this movie isn't familiar to me.
  2. (religion, transitive, intransitive) profess (declare one's adherence to a religion)
    ομολογώ την πίστη μου ― omologó tin písti mou ― I profess my faith

Conjugation
ομολογώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  ομολογώ ομολογούσα θα ομολογώ να ομολογώ
2s  ομολογείς ομολογούσες θα ομολογείς να ομολογείς —
3s  ομολογεί ομολογούσε θα ομολογεί να ομολογεί
1p  ομολογούμε ομολογούσαμε θα ομολογούμε να ομολογούμε
2p  ομολογείτε ομολογούσατε θα ομολογείτε να ομολογείτε ομολογείτε
3p  ομολογούν, ομολογούνε ομολογούσαν, ομολογούσανε θα ομολογούν, θα ομολογούνε να ομολογούν, να ομολογούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  ομολογήσω ομολόγησα θα ομολογήσω να ομολογήσω
2s  ομολογήσεις ομολόγησες θα ομολογήσεις να ομολογήσεις ομολόγησε
3s  ομολογήσει ομολόγησε θα ομολογήσει να ομολογήσει
1p  ομολογήσουμε, ομολογήσομε ομολογήσαμε θα ομολογήσουμε, θα ομολογήσομε να ομολογήσουμε, να ομολογήσομε
2p  ομολογήσετε ομολογήσατε θα ομολογήσετε να ομολογήσετε ομολογήστε,  ομολογήσετε
3p  ομολογήσουν, ομολογήσουνε ομολόγησαν, ομολογήσαν, ομολογήσανε θα ομολογήσουν, θα ομολογήσουνε να ομολογήσουν, να ομολογήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω ομολογήσει είχα ομολογήσει θα έχω ομολογήσει να έχω ομολογήσει
2s  έχεις ομολογήσει είχες ομολογήσει θα έχεις ομολογήσει να έχεις ομολογήσει
3s  έχει ομολογήσει είχε ομολογήσει θα έχει ομολογήσει να έχει ομολογήσει
1p  έχουμε ομολογήσει είχαμε ομολογήσει θα έχουμε ομολογήσει να έχουμε ομολογήσει
2p  έχετε ομολογήσει είχατε ομολογήσει θα έχετε ομολογήσει να έχετε ομολογήσει
3p  έχουν ομολογήσει είχαν ομολογήσει θα έχουν ομολογήσει να έχουν ομολογήσει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) ομολογημένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) ομολογημένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) ομολογημένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) ομολογημένο
Participle:   ομολογώντας Non-finite ‡   ομολογήσει 73/58, ησ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
*   Used with transitive senses

Synonyms

Antonyms

Derived terms
  • ομολογία f (omología, “confession, bond, homology”)
  • ομόλογος (omólogos, “corresponding, homologous”)
  • εξομολογώ (exomologó, “to confess”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.