παράλογος
Greek
Etymology
From Ancient Greek παράλογος (parálogos)
Adjective
παράλογος • (parálogos) m (feminine παράλογη, neuter παράλογο)
Declension
declension of παράλογος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | παράλογος | παράλογη | παράλογο | παράλογοι | παράλογες | παράλογα |
genitive | παράλογου | παράλογης | παράλογου | παράλογων | παράλογων | παράλογων |
accusative | παράλογο | παράλογη | παράλογο | παράλογους | παράλογες | παράλογα |
vocative | παράλογε | παράλογη | παράλογο | παράλογοι | παράλογες | παράλογα |
derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο παράλογος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο παράλογος (o pio parálogos), etc.) |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.