περικλείω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.klěː.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pɛ.riˈkli.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.riˈkli.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.riˈkli.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.riˈkli.o/
Verb
περῐκλείω • (perikleíō)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περικλείω | περικλείεις | περικλείει | περικλείετον | περικλείετον | περικλείομεν | περικλείετε | περικλείουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | περικλείω | περικλείῃς | περικλείῃ | περικλείητον | περικλείητον | περικλείωμεν | περικλείητε | περικλείωσῐ(ν) | |||||
optative | περικλείοιμῐ | περικλείοις | περικλείοι | περικλείοιτον | περικλειοίτην | περικλείοιμεν | περικλείοιτε | περικλείοιεν | |||||
imperative | περίκλειε | περικλειέτω | περικλείετον | περικλειέτων | περικλείετε | περικλειόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | περικλείομαι | περικλείῃ, περικλείει |
περικλείεται | περικλείεσθον | περικλείεσθον | περικλειόμεθᾰ | περικλείεσθε | περικλείονται | ||||
subjunctive | περικλείωμαι | περικλείῃ | περικλείηται | περικλείησθον | περικλείησθον | περικλειώμεθᾰ | περικλείησθε | περικλείωνται | |||||
optative | περικλειοίμην | περικλείοιο | περικλείοιτο | περικλείοισθον | περικλειοίσθην | περικλειοίμεθᾰ | περικλείοισθε | περικλείοιντο | |||||
imperative | περικλείου | περικλειέσθω | περικλείεσθον | περικλειέσθων | περικλείεσθε | περικλειέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | περικλείειν | περικλείεσθαι | |||||||||||
participle | m | περικλείων | περικλειόμενος | ||||||||||
f | περικλείουσᾰ | περικλειομένη | |||||||||||
n | περικλεῖον | περικλειόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: περιέκλειον, περιεκλειόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περιέκλειον | περιέκλειες | περιέκλειε(ν) | περιεκλείετον | περιεκλειέτην | περιεκλείομεν | περιεκλείετε | περιέκλειον | ||||
middle/ passive |
indicative | περιεκλειόμην | περιεκλείου | περιεκλείετο | περιεκλείεσθον | περιεκλειέσθην | περιεκλειόμεθᾰ | περιεκλείεσθε | περιεκλείοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: περικλείσω, περικλείσομαι, περικλεισθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περικλείσω | περικλείσεις | περικλείσει | περικλείσετον | περικλείσετον | περικλείσομεν | περικλείσετε | περικλείσουσῐ(ν) | ||||
optative | περικλείσοιμῐ | περικλείσοις | περικλείσοι | περικλείσοιτον | περικλεισοίτην | περικλείσοιμεν | περικλείσοιτε | περικλείσοιεν | |||||
middle | indicative | περικλείσομαι | περικλείσῃ, περικλείσει |
περικλείσεται | περικλείσεσθον | περικλείσεσθον | περικλεισόμεθᾰ | περικλείσεσθε | περικλείσονται | ||||
optative | περικλεισοίμην | περικλείσοιο | περικλείσοιτο | περικλείσοισθον | περικλεισοίσθην | περικλεισοίμεθᾰ | περικλείσοισθε | περικλείσοιντο | |||||
passive | indicative | περικλεισθήσομαι | περικλεισθήσῃ | περικλεισθήσεται | περικλεισθήσεσθον | περικλεισθήσεσθον | περικλεισθησόμεθᾰ | περικλεισθήσεσθε | περικλεισθήσονται | ||||
optative | περικλεισθησοίμην | περικλεισθήσοιο | περικλεισθήσοιτο | περικλεισθήσοισθον | περικλεισθησοίσθην | περικλεισθησοίμεθᾰ | περικλεισθήσοισθε | περικλεισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | περικλείσειν | περικλείσεσθαι | περικλεισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | περικλείσων | περικλεισόμενος | περικλεισθησόμενος | |||||||||
f | περικλείσουσᾰ | περικλεισομένη | περικλεισθησομένη | ||||||||||
n | περικλεῖσον | περικλεισόμενον | περικλεισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περιέκλεισᾰ | περιέκλεισᾰς | περιέκλεισε(ν) | περιεκλείσᾰτον | περιεκλεισᾰ́την | περιεκλείσᾰμεν | περιεκλείσᾰτε | περιέκλεισᾰν | ||||
subjunctive | περικλείσω | περικλείσῃς | περικλείσῃ | περικλείσητον | περικλείσητον | περικλείσωμεν | περικλείσητε | περικλείσωσῐ(ν) | |||||
optative | περικλείσαιμῐ | περικλείσειᾰς, περικλείσαις |
περικλείσειε(ν), περικλείσαι |
περικλείσαιτον | περικλεισαίτην | περικλείσαιμεν | περικλείσαιτε | περικλείσειᾰν, περικλείσαιεν | |||||
imperative | περίκλεισον | περικλεισᾰ́τω | περικλείσᾰτον | περικλεισᾰ́των | περικλείσᾰτε | περικλεισᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | περιεκλεισᾰ́μην | περιεκλείσω | περιεκλείσᾰτο | περιεκλείσᾰσθον | περιεκλεισᾰ́σθην | περιεκλεισᾰ́μεθᾰ | περιεκλείσᾰσθε | περιεκλείσᾰντο | ||||
subjunctive | περικλείσωμαι | περικλείσῃ | περικλείσηται | περικλείσησθον | περικλείσησθον | περικλεισώμεθᾰ | περικλείσησθε | περικλείσωνται | |||||
optative | περικλεισαίμην | περικλείσαιο | περικλείσαιτο | περικλείσαισθον | περικλεισαίσθην | περικλεισαίμεθᾰ | περικλείσαισθε | περικλείσαιντο | |||||
imperative | περίκλεισαι | περικλεισᾰ́σθω | περικλείσᾰσθον | περικλεισᾰ́σθων | περικλείσᾰσθε | περικλεισᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | περιεκλείσθην | περιεκλείσθης | περιεκλείσθη | περιεκλείσθητον | περιεκλεισθήτην | περιεκλείσθημεν | περιεκλείσθητε | περιεκλείσθησᾰν | ||||
subjunctive | περικλεισθῶ | περικλεισθῇς | περικλεισθῇ | περικλεισθῆτον | περικλεισθῆτον | περικλεισθῶμεν | περικλεισθῆτε | περικλεισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | περικλεισθείην | περικλεισθείης | περικλεισθείη | περικλεισθεῖτον, περικλεισθείητον |
περικλεισθείτην, περικλεισθειήτην |
περικλεισθεῖμεν, περικλεισθείημεν |
περικλεισθεῖτε, περικλεισθείητε |
περικλεισθεῖεν, περικλεισθείησᾰν | |||||
imperative | περικλείσθητῐ | περικλεισθήτω | περικλείσθητον | περικλεισθήτων | περικλείσθητε | περικλεισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | περικλεῖσαι | περικλείσᾰσθαι | περικλεισθῆναι | ||||||||||
participle | m | περικλείσᾱς | περικλεισᾰ́μενος | περικλεισθείς | |||||||||
f | περικλείσᾱσᾰ | περικλεισᾰμένη | περικλεισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | περικλεῖσᾰν | περικλεισᾰ́μενον | περικλεισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: περικέκλεικᾰ, περικέκλεισμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περικέκλεικᾰ | περικέκλεικᾰς | περικέκλεικε(ν) | περικεκλείκᾰτον | περικεκλείκᾰτον | περικεκλείκᾰμεν | περικεκλείκᾰτε | περικεκλείκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | περικεκλείκω | περικεκλείκῃς | περικεκλείκῃ | περικεκλείκητον | περικεκλείκητον | περικεκλείκωμεν | περικεκλείκητε | περικεκλείκωσῐ(ν) | |||||
optative | περικεκλείκοιμῐ, περικεκλεικοίην |
περικεκλείκοις, περικεκλεικοίης |
περικεκλείκοι, περικεκλεικοίη |
περικεκλείκοιτον | περικεκλεικοίτην | περικεκλείκοιμεν | περικεκλείκοιτε | περικεκλείκοιεν | |||||
imperative | περικέκλεικε | περικεκλεικέτω | περικεκλείκετον | περικεκλεικέτων | περικεκλείκετε | περικεκλεικόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | περικέκλεισμαι | περικέκλεισαι | περικέκλεισται | περικέκλεισθον | περικέκλεισθον | περικεκλείσμεθᾰ | περικέκλεισθε | περικεκλείσᾰται | ||||
subjunctive | περικεκλεισμένος ὦ | περικεκλεισμένος ᾖς | περικεκλεισμένος ᾖ | περικεκλεισμένω ἦτον | περικεκλεισμένω ἦτον | περικεκλεισμένοι ὦμεν | περικεκλεισμένοι ἦτε | περικεκλεισμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | περικεκλεισμένος εἴην | περικεκλεισμένος εἴης | περικεκλεισμένος εἴη | περικεκλεισμένοι εἴητον/εἶτον | περικεκλεισμένω εἰήτην/εἴτην | περικεκλεισμένοι εἴημεν/εἶμεν | περικεκλεισμένοι εἴητε/εἶτε | περικεκλεισμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | περικέκλεισο | περικεκλείσθω | περικέκλεισθον | περικεκλείσθων | περικέκλεισθε | περικεκλείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | περικεκλεικέναι | περικεκλεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | περικεκλεικώς | περικεκλεισμένος | ||||||||||
f | περικεκλεικυῖᾰ | περικεκλεισμένη | |||||||||||
n | περικεκλεικός | περικεκλεισμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: περιεκεκλείκειν, περιεκεκλείσμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περιεκεκλείκειν, περιεκεκλείκη |
περιεκεκλείκεις, περιεκεκλείκης |
περιεκεκλείκει(ν) | περιεκεκλείκετον | περιεκεκλεικέτην | περιεκεκλείκεμεν | περιεκεκλείκετε | περιεκεκλείκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | περιεκεκλείσμην | περιεκέκλεισο | περιεκέκλειστο | περιεκέκλεισθον | περιεκεκλείσθην | περιεκεκλείσμεθᾰ | περιεκέκλεισθε | περιεκεκλείσᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Related terms
- ἐμπερικλείω (emperikleíō)
- περίκλεισις f (períkleisis, “enclosing all round”)
- περίκλεισμα n (períkleisma, “enclosed place”)
- περικλειστικός (perikleistikós, “able to enclose”)
- συμπερικλείω (sumperikleíō, “include together”)
- and see κλείω (kleíō, “shut”)
Descendants
- Greek: περικλείω
Further reading
- περικλείω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- περικλείω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
Greek
Alternative forms
- περικλείνω (perikleíno)
Etymology
From Ancient Greek περικλείω (perikleíō). Morphologically, from περι- + κλείω.
Pronunciation
- IPA(key): /periˈklio/
- Hyphenation: πε‧ρι‧κλεί‧ω
Verb
περικλείω • (perikleío) (simple past περιέκλεισα, passive περικλείομαι)
Conjugation
περικλείω περικλείομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | περικλείω (περικλείνω →) | περικλείσω | περικλείομαι | περικλειστώ, {περικλεισθώ}1 |
2 sg | περικλείεις | περικλείσεις | περικλείεσαι | περικλειστείς, περικλεισθείς |
3 sg | περικλείει | περικλείσει | περικλείεται | περικλειστεί, περικλεισθεί |
1 pl | περικλείουμε, [‑ομε] | περικλείσουμε, [‑ομε] | περικλειόμαστε | περικλειστούμε, περικλεισθούμε |
2 pl | περικλείετε | περικλείσετε | περικλείεστε, περικλειόσαστε | περικλειστείτε, περικλεισθείτε |
3 pl | περικλείουν(ε) | περικλείσουν(ε) | περικλείονται | περικλειστούν(ε), περικλεισθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | περιέκλεια | περιέκλεισα | περικλειόμουν(α) | περικλείστηκα, {περικλείσθηκα}1 |
2 sg | περιέκλειες | περιέκλεισες | περικλειόσουν(α) | περικλείστηκες, περικλείσθηκες |
3 sg | περιέκλειε | περιέκλεισε | περικλειόταν(ε) | περικλείστηκε, περικλείσθηκε |
1 pl | περικλείαμε | περικλείσαμε | περικλειόμασταν, (‑όμαστε) | περικλειστήκαμε, περικλεισθήκαμε |
2 pl | περικλείατε | περικλείσατε | περικλειόσασταν, (‑όσαστε) | περικλειστήκατε, περικλεισθήκατε |
3 pl | περιέκλειαν, περικλείαν(ε) | περιέκλεισαν, περικλείσαν(ε) | περικλείονταν, (περικλειόντουσαν) | περικλείστηκαν, περικλειστήκαν(ε), περικλείσθηκαν, περικλεισθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα περικλείω ➤ | θα περικλείσω ➤ | θα περικλείομαι ➤ | θα περικλειστώ / περικλεισθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα περικλείεις, … | θα περικλείσεις, … | θα περικλείεσαι, … | θα περικλειστείς / περικλεισθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … περικλείσει έχω, έχεις, … περικλεισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … περικλειστεί / περικλεισθεί είμαι, είσαι, … περικλεισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … περικλείσει είχα, είχες, … περικλεισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … περικλειστεί / περικλεισθεί ήμουν, ήσουν, … περικλεισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … περικλείσει θα έχω, θα έχεις, … περικλεισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … περικλειστεί / περικλεισθεί θα είμαι, θα είσαι, … περικλεισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | [περίκλειε] | [περίκλεισε] | — | περικλείσου |
2 pl | περικλείετε | περικλείστε | περικλείεστε | περικλειστείτε, περικλεισθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | περικλείοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας περικλείσει ➤ | περικλεισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | περικλείσει | περικλειστεί, περικλεισθεί | ||
Notes | 1. Formal types with -σθ- are less common. • Passive forms are usually found in present and imperfect tense. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- περιβάλλω (perivállo, “surround”)
- περικυκλώνω (perikyklóno, “to surround”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.