πλακώνομαι
Greek
Verb
πλακώνομαι • (plakónomai) passive (simple past πλακώθηκα, active πλακώνω)
- passive form of πλακώνω (plakóno).
Conjugation
πλακώνομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | πλακώνομαι | θα πλακώνομαι | πλακωνόμουν, πλακωνόμουνα |
2nd person | πλακώνεσαι | θα πλακώνεσαι | πλακωνόσουν, πλακωνόσουνα | |
3rd person | πλακώνεται | θα πλακώνεται | πλακωνόταν, πλακωνότανε | |
1st person | pl | πλακωνόμαστε | θα πλακωνόμαστε | πλακωνόμασταν, πλακωνόμαστε2 |
2nd person | πλακώνεστε, πλακωνόσαστε1 | θα πλακώνεστε, πλακωνόσαστε1 | πλακωνόσασταν, πλακωνόσαστε2 | |
3rd person | πλακώνονται | θα πλακώνονται | πλακώνονταν, πλακωνόντανε, πλακωνόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | πλακωθώ | θα πλακωθώ | πλακώθηκα |
2nd person | πλακωθείς | θα πλακωθείς | πλακώθηκες | |
3rd person | πλακωθεί | θα πλακωθεί | πλακώθηκε | |
1st person | pl | πλακωθούμε | θα πλακωθούμε | πλακωθήκαμε |
2nd person | πλακωθείτε | θα πλακωθείτε | πλακωθήκατε | |
3rd person | πλακωθούν, πλακωθούνε | θα πλακωθούν, θα πλακωθούνε | πλακώθηκαν, πλακωθήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | πλακώσου | |
2nd person | pl | —3 | πλακωθείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω πλακωθεί, έχεις πλακωθεί έχει πλακωθεί, … | |||
Future perfect | θα έχω πλακωθεί, θα έχεις πλακωθεί, θα έχει πλακωθεί, … | |||
Past perfect | είχα πλακωθεί, είχες πλακωθεί, είχε πλακωθεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.