προσεύχομαι

Ancient Greek

Etymology

From πρός (prós, “to”) + εὔχομαι (eúkhomai, “to pray, vow”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sěu̯.kʰo.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈseʍ.kʰo.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈseɸ.xo.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈsef.xo.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈsef.xo.me/

Verb

προσεύχομαι • (proseúkhomai)

to pray, vow
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 317
- 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 220D
- 366 BCE – 348 BCE, Plato, Critias 136A, (compare Xenophon, Cyropaedia 2.1.1)
1. (with accusative)
  - 388 BCE, Aristophanes, Plutus 958, (compare Euripides, The Trojan Women 887)
2. (absolute) to offer prayers, worship
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.48
  - 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 937
  - 442 BCE, Sophocles, Antigone 1337
to pray for a thing
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 3.2.22

Inflection

Present: προσεύχομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	προσεύχομαι	προσεύχει/ προσεύχῃ	προσεύχεται	προσεύχεσθον	προσεύχεσθον	προσευχόμεθᾰ	προσεύχεσθε	προσεύχονται
	subjunctive	προσεύχωμαι	προσεύχῃ	προσεύχηται	προσεύχησθον	προσεύχησθον	προσευχώμεθᾰ	προσεύχησθε	προσεύχωνται
	optative	προσευχοίμην	προσεύχοιο	προσεύχοιτο	προσεύχοισθον	προσευχοίσθην	προσευχοίμεθᾰ	προσεύχοισθε	προσεύχοιντο
	imperative		προσεύχου	προσευχέσθω	προσεύχεσθον	προσευχέσθων		προσεύχεσθε	προσευχέσθων
		infinitive				participle
middle/passive		προσεύχεσθαι				προσευχόμενος, προσευχομένη, προσευχόμενον

Future: προσεύξομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προσεύξομαι	προσεύξει/ προσεύξῃ	προσεύξεται	προσεύξεσθον	προσεύξεσθον	προσευξόμεθᾰ	προσεύξεσθε	προσεύξονται
middle	optative	προσευξοίμην	προσεύξοιο	προσεύξοιτο	προσεύξοισθον	προσευξοίσθην	προσευξοίμεθᾰ	προσεύξοισθε	προσεύξοιντο
		infinitive				participle
infinitive		προσεύξεσθαι				προσευξόμενος, προσευξομένη, προσευξόμενον

References

προσεύχομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
προσεύχομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
προσεύχομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G4336 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Etymology

Ancient Greek προσεύχομαι. Morphologically, προσ- (“towards”) + εύχομαι (“wish”).

Pronunciation

IPA^(key): /proˈsef.xo.me/
Hyphenation: προ‧σεύ‧χο‧μαι
Old Hyphenation: προσ‧εύ‧χο‧μαι

Verb

προσεύχομαι • (proséfchomai) deponent (simple past προσευχήθηκα)

to pray

Conjugation

προσεύχομαι (deponent verb)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	προσεύχομαι	προσευχηθώ
2 sg	προσεύχεσαι	προσευχηθείς
3 sg	προσεύχεται	προσευχηθεί

1 pl	προσευχόμαστε, {προσευχόμεθα}	προσευχηθούμε
2 pl	προσεύχεστε, προσευχόσαστε, {προσεύχεσθε}	προσευχηθείτε
3 pl	προσεύχονται	προσευχηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	προσευχόμουν(α)	προσευχήθηκα
2 sg	προσευχόσουν(α)	προσευχήθηκες
3 sg	προσευχόταν(ε)	προσευχήθηκε

1 pl	προσευχόμασταν, (‑όμαστε)	προσευχηθήκαμε
2 pl	προσευχόσασταν, (‑όσαστε)	προσευχηθήκατε
3 pl	προσεύχονταν, (προσευχόντουσαν)	προσευχήθηκαν, προσευχηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα προσεύχομαι ➤	θα προσευχηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προσεύχεσαι, …	θα προσευχηθείς, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προσευχηθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προσευχηθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προσευχηθεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	προσευχήσου
2 pl	προσεύχεστε, {προσεύχεσθε}	προσευχηθείτε

Other forms	Passive voice
Present participle ➤	προσευχόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	προσευχηθεί


Notes	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Notes

Derived terms

προσευχόμενος (prosefchómenos, present participle)

Related terms

προσευχή f (prosefchí, “prayer”)
προσευχητάριο n (prosefchitário), προσευχητάρι n (prosefchitári, “book with prayers”) (ecclesiastic)

and see: εύχομαι (éfchomai, “I wish”), ευχή f (efchí, “the wish”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.