προσκαλώ

Greek

Verb

προσκαλώ • (proskaló) (simple past προσκάλεσα, passive προσκαλούμαι)

  1. invite
  2. summon, call for

Conjugation
προσκαλώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  προσκαλώ προσκαλούσα θα προσκαλώ να προσκαλώ
2s  προσκαλείς προσκαλούσες θα προσκαλείς να προσκαλείς —
3s  προσκαλεί προσκαλούσε θα προσκαλεί να προσκαλεί
1p  προσκαλούμε προσκαλούσαμε θα προσκαλούμε να προσκαλούμε
2p  προσκαλείτε προσκαλούσατε θα προσκαλείτε να προσκαλείτε προσκαλείτε
3p  προσκαλούν, προσκαλούνε προσκαλούσαν, προσκαλούσανε θα προσκαλούν, θα προσκαλούνε να προσκαλούν, να προσκαλούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  προσκαλέσω προσκάλεσα θα προσκαλέσω να προσκαλέσω
2s  προσκαλέσεις προσκάλεσες θα προσκαλέσεις να προσκαλέσεις προσκάλεσε
3s  προσκαλέσει προσκάλεσε θα προσκαλέσει να προσκαλέσει
1p  προσκαλέσουμε, προσκαλέσομε προσκαλέσαμε θα προσκαλέσουμε, θα προσκαλέσομε να προσκαλέσουμε, να προσκαλέσομε
2p  προσκαλέσετε προσκαλέσατε θα προσκαλέσετε να προσκαλέσετε προσκαλέστε,  προσκαλέσετε
3p  προσκαλέσουν, προσκαλέσουνε προσκάλεσαν, προσκαλέσαν, προσκαλέσανε θα προσκαλέσουν, θα προσκαλέσουνε να προσκαλέσουν, να προσκαλέσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω προσκαλέσει είχα προσκαλέσει θα έχω προσκαλέσει να έχω προσκαλέσει
2s  έχεις προσκαλέσει είχες προσκαλέσει θα έχεις προσκαλέσει να έχεις προσκαλέσει
3s  έχει προσκαλέσει είχε προσκαλέσει θα έχει προσκαλέσει να έχει προσκαλέσει
1p  έχουμε προσκαλέσει είχαμε προσκαλέσει θα έχουμε προσκαλέσει να έχουμε προσκαλέσει
2p  έχετε προσκαλέσει είχατε προσκαλέσει θα έχετε προσκαλέσει να έχετε προσκαλέσει
3p  έχουν προσκαλέσει είχαν προσκαλέσει θα έχουν προσκαλέσει να έχουν προσκαλέσει
Participle:   προσκαλώντας Non-finite ‡   προσκαλέσει 76, εσ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.