σπιτώνω

Greek

Etymology

σπίτι (spíti, “house”) +‎ -ώνω (-óno).

Pronunciation

IPA^(key): /spiˈtono/
Hyphenation: σπι‧τώ‧νω

Verb

σπιτώνω • (spitóno) (simple past σπίτωσα, passive σπιτώνομαι)

(transitive, colloquial) house, take in, shelter (provide with a home)
Σπίτωσαν τους σύριους σε στρατόπεδο προσφύγων. ― Spítosan tous sýrious se stratópedo prosfýgon. ― They housed the Syrians in a refugee camp.
(transitive, colloquial, derogatory) shack up, put up (to provide with a home, especially of an unmarried couple)
Έχει σπιτώσει έναν αλλοδαπό. ― Échei spitósei énan allodapó. ― She's shacked up with a foreigner.

Conjugation

σπιτώνω σπιτώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σπιτώνω	σπιτώσω	σπιτώνομαι	σπιτωθώ
2 sg	σπιτώνεις	σπιτώσεις	σπιτώνεσαι	σπιτωθείς
3 sg	σπιτώνει	σπιτώσει	σπιτώνεται	σπιτωθεί

1 pl	σπιτώνουμε, [‑ομε]	σπιτώσουμε, [‑ομε]	σπιτωνόμαστε	σπιτωθούμε
2 pl	σπιτώνετε	σπιτώσετε	σπιτώνεστε, σπιτωνόσαστε	σπιτωθείτε
3 pl	σπιτώνουν(ε)	σπιτώσουν(ε)	σπιτώνονται	σπιτωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	σπίτωνα	σπίτωσα	σπιτωνόμουν(α)	σπιτώθηκα
2 sg	σπίτωνες	σπίτωσες	σπιτωνόσουν(α)	σπιτώθηκες
3 sg	σπίτωνε	σπίτωσε	σπιτωνόταν(ε)	σπιτώθηκε

1 pl	σπιτώναμε	σπιτώσαμε	σπιτωνόμασταν, (‑όμαστε)	σπιτωθήκαμε
2 pl	σπιτώνατε	σπιτώσατε	σπιτωνόσασταν, (‑όσαστε)	σπιτωθήκατε
3 pl	σπίτωναν, σπιτώναν(ε)	σπίτωσαν, σπιτώσαν(ε)	σπιτώνονταν, (σπιτωνόντουσαν)	σπιτώθηκαν, σπιτωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σπιτώνω ➤	θα σπιτώσω ➤	θα σπιτώνομαι ➤	θα σπιτωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σπιτώνεις, …	θα σπιτώσεις, …	θα σπιτώνεσαι, …	θα σπιτωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σπιτώσει έχω, έχεις, … σπιτωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … σπιτωθεί είμαι, είσαι, … σπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σπιτώσει είχα, είχες, … σπιτωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … σπιτωθεί ήμουν, ήσουν, … σπιτωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σπιτώσει θα έχω, θα έχεις, … σπιτωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … σπιτωθεί θα είμαι, θα είσαι, … σπιτωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σπίτωνε	σπίτωσε	—	σπιτώσου
2 pl	σπιτώνετε	σπιτώστε	σπιτώνεστε	σπιτωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σπιτώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας σπιτώσει ➤		σπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	σπιτώσει		σπιτωθεί


Notes	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

στεγάζω (stegázo, “to house”)

Antonyms

ξεσπιτώνω (xespitóno, “to throw someone out, to evict”)

Derived terms

σπίτωμα n (spítoma, “shacking up, putting up”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.