συγκόπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek συγκόπτω (sunkóptō). Synchronically analysable as συγ- (συν-) (“together”) +‎ κόπτω (“cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋˈɡo.pto/
  • Hyphenation: συ‧γκό‧πτω
  • Old Hyphenation: συγ‧κό‧πτω

Verb

συγκόπτω • (sygkópto) (simple past συνέκοψα, passive συγκόπτομαι) found chiefly in the present tense more frequently in passive voice[1][2]

  1. shorten, contract, abridge
  2. (grammar, phonology, phonetics) cut short a sound or syllable in or of a word with syncope

Conjugation
συγκόπτω   συγκόπτομαι   (chiefly in present tenses)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συγκόπτω συγκόψω συγκόπτομαι συγκοπώ
2 sg συγκόπτεις συγκόψεις συγκόπτεσαι συγκοπείς
3 sg συγκόπτει συγκόψει συγκόπτεται συγκοπεί
1 pl συγκόπτουμε, [‑ομε] συγκόψουμε, [‑ομε] συγκοπτόμαστε συγκοπούμε
2 pl συγκόπτετε συγκόψετε συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε}, [συγκοπτόσαστε] συγκοπείτε
3 pl συγκόπτουν[ε] συγκόψουν(ε) συγκόπτονται συγκοπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg [συνέκοπτα]1 [συνέκοψα]1 [συγκοπτόμουν]1 [συγκόπηκα]1
2 sg συνέκοπτες συνέκοψες [συγκοπτόσουν] συγκόπηκες
3 sg συνέκοπτε συνέκοψε [συγκοπτόταν] συγκόπηκε
1 pl συγκόπταμε συγκόψαμε συγκοπτόμασταν, (‑όμαστε) συγκοπήκαμε
2 pl συγκόπτατε συγκόψατε συγκοπτόσασταν, (‑όσαστε) συγκοπήκατε
3 pl συνέκοπταν, συγκόπταν(ε) συνέκοψαν, συγκόψαν(ε) συγκόπτονταν συγκόπηκαν, συγκοπήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συγκόπτω ➤ θα συγκόψω ➤ θα συγκόπτομαι ➤ θα συγκοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συγκόπτεις, … θα συγκόψεις, … θα συγκόπτεσαι, … θα συγκοπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συγκόψει   έχω, έχεις, … συγκοπεί
  είμαι, είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συγκόψει   είχα, είχες, … συγκοπεί
  ήμουν, ήσουν, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συγκόψει   θα έχω, θα έχεις, … συγκοπεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg [σύγκοπτε] [σύγκοψε] — συγκόψου
2 pl συγκόπτετε συγκόψτε συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε} συγκοπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συγκόπτοντας ➤ συγκοπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας συγκόψει ➤ συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ συγκόψει συγκοπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Imperfect and past tenses are rare.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • συγκεκομμένος (sygkekomménos, “who has been shortened”, passive perfect participle)
  • συγκοπτόμενος (sygkoptómenos, “who is being shortened”, passive present participle)
  • συγκοπή f (sygkopí, “syncope”)

References
  1. Active and passive voice - συγκόπτω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. Only passive voice mentioned - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.