σύμπτωμα
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sýmp.tɔː.ma/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsymp.to.ma/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsymp.to.ma/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsymp.to.ma/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsimb.to.ma/
Noun
σῠ́μπτωμᾰ • (súmptōma) n (genitive σῠμπτώμᾰτος); third declension
Inflection
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σῠ́μπτωμᾰ tò súmptōma |
τὼ σῠμπτώμᾰτε tṑ sumptṓmate |
τᾰ̀ σῠμπτώμᾰτᾰ tà sumptṓmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ σῠμπτώμᾰτος toû sumptṓmatos |
τοῖν σῠμπτωμᾰ́τοιν toîn sumptōmátoin |
τῶν σῠμπτωμᾰ́των tôn sumptōmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ σῠμπτώμᾰτῐ tôi sumptṓmati |
τοῖν σῠμπτωμᾰ́τοιν toîn sumptōmátoin |
τοῖς σῠμπτώμᾰσῐ / σῠμπτώμᾰσῐν toîs sumptṓmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ σῠ́μπτωμᾰ tò súmptōma |
τὼ σῠμπτώμᾰτε tṑ sumptṓmate |
τᾰ̀ σῠμπτώμᾰτᾰ tà sumptṓmata | ||||||||||
Vocative | σῠ́μπτωμᾰ súmptōma |
σῠμπτώμᾰτε sumptṓmate |
σῠμπτώμᾰτᾰ sumptṓmata | ||||||||||
Notes: |
|
Further reading
- σύμπτωμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σύμπτωμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- accident idem, page 6.
Greek
Etymology
From Ancient Greek σύμπτωμα (súmptōma).
Declension
declension of σύμπτωμα
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σύμπτωμα • | συμπτώματα • |
genitive | συμπτώματος • | συμπτωμάτων • |
accusative | σύμπτωμα • | συμπτώματα • |
vocative | σύμπτωμα • | συμπτώματα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.