ταράζω
Greek
Alternative forms
- ταράσσω (tarásso) (formal)
Etymology
From Mediaeval Byzantine Greek ταράζω from Ancient Greek τᾰράσσω (tarássō) / τᾰράττω (taráttō) from past tense:‑αξα to present:‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).
Pronunciation
- IPA(key): /taˈra.zo/
- Hyphenation: τα‧ρά‧ζω
Verb
ταράζω • (tarázo) (simple past τάραξα, passive ταράζομαι)
Conjugation
ταράζω ταράζομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ταράζω (→ταράσσω1) | ταράξω | ταράζομαι | ταραχτώ3 |
2 sg | ταράζεις | ταράξεις | ταράζεσαι | ταραχτείς |
3 sg | ταράζει | ταράξει | ταράζεται | ταραχτεί |
1 pl | ταράζουμε, [‑ομε] | ταράξουμε, [‑ομε] | ταραζόμαστε | ταραχτούμε |
2 pl | ταράζετε | ταράξετε | ταράζεστε, ταραζόσαστε | ταραχτείτε |
3 pl | ταράζουν(ε) | ταράξουν(ε) | ταράζονται | ταραχτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | τάραζα | τάραξα | ταραζόμουν(α) | ταράχτηκα3 |
2 sg | τάραζες | τάραξες | ταραζόσουν(α) | ταράχτηκες |
3 sg | τάραζε | τάραξε | ταραζόταν(ε) | ταράχτηκε |
1 pl | ταράζαμε | ταράξαμε | ταραζόμασταν, (‑όμαστε) | ταραχτήκαμε |
2 pl | ταράζατε | ταράξατε | ταραζόσασταν, (‑όσαστε) | ταραχτήκατε |
3 pl | τάραζαν, ταράζαν(ε) | τάραξαν, ταράξαν(ε) | ταράζονταν, (ταραζόντουσαν) | ταράχτηκαν, ταραχτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ταράζω ➤ | θα ταράξω ➤ | θα ταράζομαι ➤ | θα ταραχτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ταράζεις, … | θα ταράξεις, … | θα ταράζεσαι, … | θα ταραχτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ταράξει | έχω, έχεις, … ταραχτεί είμαι, είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ταράξει | είχα, είχες, … ταραχτεί ήμουν, ήσουν, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ταράξει | θα έχω, θα έχεις, … ταραχτεί θα είμαι, θα είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | τάραζε | τάραξε, τάραχ' 2 | — | ταράξου |
2 pl | ταράζετε | ταράξτε, ταράχτε | ταράζεστε | ταραχτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ταράζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ταράξει ➤ | ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ταράξει | ταραχτεί | ||
Notes | 1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds. 2. τάραχ' + weak pronouns like τάραχ' το ("shake it") 3. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (ταράχθηκα) from the verb ταράσσω. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αδιατάρακτος (adiatáraktos, “undisturbed”)
- αναταράζω (anatarázo, “shake”)
- ανατάραξη f (anatáraxi, “shaking”)
- αναταράσσω (anatarásso, “shake”) (formal)
- αναταραχή f (anatarachí, “unrest”)
- αντάρα f (antára, “mist; mayhem”)
- αταραξία f (ataraxía, “calmness, imperturbability, ataraxia”)
- ατάραχος (atárachos, “calm”)
- ατάραχτος (atárachtos, “calm. unshaken”), ατάρακτος (atáraktos)
- διατάραξη f (diatáraxi, “disturbance”)
- διαταράσσω (diatarásso, “disturb”)
- διαταραχή f (diatarachí, “disorder”)
- θαλασσοταραχή f (thalassotarachí, “turbulen sea”)
- καταταράζω (katatarázo, “ταράζω extremely”)
- πολυτάραχος (polytárachos, “turbulent, checkered”)
- συνταρακτικός (syntaraktikós, “shocking, resounding”)
- συνταράσσω (syntarásso, “shock”)
- ταραγμένος (taragménos, “shaken”, participle)
- ταράκουλο n (tarákoulo, “shock”) (colloquial)
- ταρακούνημα n (tarakoúnima, “shaking”)
- ταρακουνώ (tarakounó, “shake”)
- ταραχή f (tarachí, “disturbance, confusion”)
- ταραχοποιός m (tarachopoiós, “agitator”)
- τάραχος m (tárachos) (colloquial, idiomatic)
- ταραχώδης (tarachódis, “tumultuous”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.