τελειώνω
Greek
Verb
τελειώνω • (teleióno) (simple past τελείωσα, τέλειωσα, passive —)
Conjugation
τελειώνω (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | τελειώνω | τελειώσω | ||
2 sg | τελειώνεις | τελειώσεις | ||
3 sg | τελειώνει | τελειώσει | ||
1 pl | τελειώνουμε, [‑ομε] | τελειώσουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | τελειώνετε | τελειώσετε | ||
3 pl | τελειώνουν(ε) | τελειώσουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | τελείωνα, τέλειωνα | τελείωσα, τέλειωσα | ||
2 sg | τελείωνες, τέλειωνες | τελείωσες, τέλειωσες | ||
3 sg | τελείωνε, τέλειωνε | τελείωσε, τέλειωσε | ||
1 pl | τελειώναμε | τελειώσαμε | ||
2 pl | τελειώνατε | τελειώσατε | ||
3 pl | τελείωναν, τελειώναν(ε), τέλειωναν | τελείωσαν, τελειώσαν(ε), τέλειωσαν | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα τελειώνω ➤ | θα τελειώσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τελειώνεις, … | θα τελειώσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … τελειώσει έχω, έχεις, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο ➤ | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … τελειώσει είχα, είχες, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … τελειώσει θα έχω, θα έχεις, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | τελείωνε, τέλειωνε | τελείωσε, τέλειωσε | ||
2 pl | τελειώνετε | τελειώστε, τελειώσετε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | τελειώνοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας τελειώσει ➤ | |||
Passive perfect particple ➤ | τελειωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | |||
Nonfinite form ➤ | τελειώσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αποτελειώνω (apoteleióno, “to consummate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.