τολμώ

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek τολμάω (tolmáō, “to dare”)

Verb

τολμώ • (tolmó) (simple past τόλμησα, passive τολμώμαι)

  1. (transitive) dare
  2. (intransitive) dare
  3. (intransitive) be daring, take risks

Conjugation
τολμώ, τολμάω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  τολμώ, τολμάω τολμούσα, τόλμαγα θα τολμώ, θα τολμάω να τολμώ, να τολμάω
2s  τολμάς τολμούσες, τόλμαγες θα τολμάς να τολμάς τόλμα
3s  τολμά, τολμάει τολμούσε, τόλμαγε θα τολμά, θα τολμάει να τολμά, να τολμάει
1p  τολμούμε, τολμάμε τολμούσαμε, τολμάγαμε θα τολμούμε, θα τολμάμε να τολμούμε, να τολμάμε
2p  τολμάτε τολμούσατε, τολμάγατε θα τολμάτε να τολμάτε τολμάτε
3p  τολμούν, τολμούνε, τολμάνε, τολμάν τολμούσαν, τολμούσανε, τόλμαγαν, τολμάγανε θα τολμούν, θα τολμούνε, θα τολμάνε, θα τολμάν να τολμούν, να τολμούνε, να τολμάνε, να τολμάν
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  τολμήσω τόλμησα θα τολμήσω να τολμήσω
2s  τολμήσεις τόλμησες θα τολμήσεις να τολμήσεις τόλμησε
3s  τολμήσει τόλμησε θα τολμήσει να τολμήσει
1p  τολμήσουμε, τολμήσομε τολμήσαμε θα τολμήσουμε, θα τολμήσομε να τολμήσουμε, να τολμήσομε
2p  τολμήσετε τολμήσατε θα τολμήσετε να τολμήσετε τολμήστε
3p  τολμήσουν, τολμήσουνε τόλμησαν, τολμήσανε, τολμήσαν θα τολμήσουν, θα τολμήσουνε να τολμήσουν, να τολμήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω τολμήσει είχα τολμήσει θα έχω τολμήσει να έχω τολμήσει
2s  έχεις τολμήσει είχες τολμήσει θα έχεις τολμήσει να έχεις τολμήσει
3s  έχει τολμήσει είχε τολμήσει θα έχει τολμήσει να έχει τολμήσει
1p  έχουμε τολμήσει είχαμε τολμήσει θα έχουμε τολμήσει να έχουμε τολμήσει
2p  έχετε τολμήσει είχατε τολμήσει θα έχετε τολμήσει να έχετε τολμήσει
3p  έχουν τολμήσει είχαν τολμήσει θα έχουν τολμήσει να έχουν τολμήσει
Participle:   τολμώντας Non-finite ‡   τολμήσει 58-ησ-2A1-2A1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.