τσιμπουκώνομαι
Greek
Verb
τσιμπουκώνομαι • (tsimpoukónomai) passive (simple past τσιμπουκώθηκα, active τσιμπουκώνω)
- (colloquial, vulgar) passive form of τσιμπουκώνω (tsimpoukóno).
Conjugation
τσιμπουκώνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | τσιμπουκώνομαι | θα τσιμπουκώνομαι | τσιμπουκωνόμουν, τσιμπουκωνόμουνα |
| 2nd person | τσιμπουκώνεσαι | θα τσιμπουκώνεσαι | τσιμπουκωνόσουν, τσιμπουκωνόσουνα | |
| 3rd person | τσιμπουκώνεται | θα τσιμπουκώνεται | τσιμπουκωνόταν, τσιμπουκωνότανε | |
| 1st person | pl | τσιμπουκωνόμαστε | θα τσιμπουκωνόμαστε | τσιμπουκωνόμασταν, τσιμπουκωνόμαστε2 |
| 2nd person | τσιμπουκώνεστε, τσιμπουκωνόσαστε1 | θα τσιμπουκώνεστε, τσιμπουκωνόσαστε1 | τσιμπουκωνόσασταν, τσιμπουκωνόσαστε2 | |
| 3rd person | τσιμπουκώνονται | θα τσιμπουκώνονται | τσιμπουκώνονταν, τσιμπουκωνόντανε, τσιμπουκωνόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | τσιμπουκωθώ | θα τσιμπουκωθώ | τσιμπουκώθηκα |
| 2nd person | τσιμπουκωθείς | θα τσιμπουκωθείς | τσιμπουκώθηκες | |
| 3rd person | τσιμπουκωθεί | θα τσιμπουκωθεί | τσιμπουκώθηκε | |
| 1st person | pl | τσιμπουκωθούμε | θα τσιμπουκωθούμε | τσιμπουκωθήκαμε |
| 2nd person | τσιμπουκωθείτε | θα τσιμπουκωθείτε | τσιμπουκωθήκατε | |
| 3rd person | τσιμπουκωθούν, τσιμπουκωθούνε | θα τσιμπουκωθούν, θα τσιμπουκωθούνε | τσιμπουκώθηκαν, τσιμπουκωθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | τσιμπουκώσου | |
| 2nd person | pl | —3 | τσιμπουκωθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω τσιμπουκωθεί, έχεις τσιμπουκωθεί έχει τσιμπουκωθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω τσιμπουκωθεί, θα έχεις τσιμπουκωθεί, θα έχει τσιμπουκωθεί, … | |||
| Past perfect | είχα τσιμπουκωθεί, είχες τσιμπουκωθεί, είχε τσιμπουκωθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.