χρονολογώ

Greek

Etymology

Back-formation from the feminine noun χρονολογ(ία) (chronolog(ía)) + -ώ (-ó).

Pronunciation
  • IPA(key): /xronoloˈɣo/
  • Hyphenation: χρο‧νο‧λο‧γώ

Verb

χρονολογώ • (chronologó) (simple past χρονολόγησα, passive χρονολογούμαι)

  1. chronologize, date
    Αυτός ο ναός χρονολογείται γύρω στο 200 προ Χριστού.
    Aftós o naós chronologeítai gýro sto 200 pro Christoú.
    This temple is dated circa 200 before Christ.
  2. I mark, write the date
    Χρονολόγησε τις αιτήσεις και βάλ' τες στο συρτάρι.
    Chronológise tis aitíseis kai vál' tes sto syrtári.
    Write the date on the petitions and put them in the drawer.

Conjugation
χρονολογώ, χρονολογούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg χρονολογώ χρονολογήσω χρονολογούμαι χρονολογηθώ
2 sg χρονολογείς χρονολογήσεις χρονολογείσαι χρονολογηθείς
3 sg χρονολογεί χρονολογήσει χρονολογείται χρονολογηθεί
1 pl χρονολογούμε χρονολογήσουμε, [-ομε] χρονολογούμαστε χρονολογηθούμε
2 pl χρονολογείτε χρονολογήσετε χρονολογείστε χρονολογηθείτε
3 pl χρονολογούν(ε) χρονολογήσουν(ε) χρονολογούνται χρονολογηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg χρονολογούσα χρονολόγησα [χρονολογούμουν(α)] χρονολογήθηκα
2 sg χρονολογούσες χρονολόγησες [χρονολογούσουν(α)] χρονολογήθηκες
3 sg χρονολογούσε χρονολόγησε χρονολογούνταν, {χρονολογείτο} χρονολογήθηκε
1 pl χρονολογούσαμε χρονολογήσαμε χρονολογούμασταν, (‑ούμαστε) χρονολογηθήκαμε
2 pl χρονολογούσατε χρονολογήσατε [χρονολογούσασταν, (‑ούσαστε)] χρονολογηθήκατε
3 pl χρονολογούσαν(ε) χρονολόγησαν, χρονολογήσαν(ε) χρονολογούνταν, {χρονολογούντο} χρονολογήθηκαν, χρονολογηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα χρονολογώ ➤ θα χρονολογήσω ➤ θα χρονολογούμαι ➤ θα χρονολογηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα χρονολογείς, … θα χρονολογήσεις, … θα χρονολογείσαι, … θα χρονολογηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … χρονολογήσει
  έχω, έχεις, … χρονολογημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … χρονολογηθεί
  είμαι, είσαι, … χρονολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … χρονολογήσει
  είχα, είχες, … χρονολογημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … χρονολογηθεί
  ήμουν, ήσουν, … χρονολογημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … χρονολογήσει
  θα έχω, θα έχεις, … χρονολογημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … χρονολογηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … χρονολογημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — χρονολόγησε — χρονολογήσου
2 pl χρονολογείτε χρονολογήστε χρονολογείστε χρονολογηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ χρονολογώντας ➤ χρονολογούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας χρονολογήσει ➤ χρονολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ χρονολογήσει χρονολογηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • μεταχρονολογώ (metachronologó, “postdate”)
  • προχρονολογώ (prochronologó, “backdate, antedate, predate”)

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.