ψυχαναλύω
Greek
Verb
ψυχαναλύω • (psychanalýo) (simple past ψυχανάλυσα, passive ψυχαναλύομαι)
- psychoanalyse (UK), psychoanalyze (US)
Conjugation
ψυχαναλύω ψυχαναλύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ψυχαναλύω | ψυχαναλύσω | ψυχαναλύομαι | ψυχαναλυθώ |
| 2 sg | ψυχαναλύεις | ψυχαναλύσεις | ψυχαναλύεσαι | ψυχαναλυθείς |
| 3 sg | ψυχαναλύει | ψυχαναλύσει | ψυχαναλύεται | ψυχαναλυθεί |
| 1 pl | ψυχαναλύουμε, [‑ομε] | ψυχαναλύσουμε, [‑ομε] | ψυχαναλυόμαστε | ψυχαναλυθούμε |
| 2 pl | ψυχαναλύετε | ψυχαναλύσετε | ψυχαναλύεστε, ψυχαναλυόσαστε | ψυχαναλυθείτε |
| 3 pl | ψυχαναλύουν(ε) | ψυχαναλύσουν(ε) | ψυχαναλύονται | ψυχαναλυθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ψυχανάλυα | ψυχανάλυσα | ψυχαναλυόμουν(α) | ψυχαναλύθηκα |
| 2 sg | ψυχανάλυες | ψυχανάλυσες | ψυχαναλυόσουν(α) | ψυχαναλύθηκες |
| 3 sg | ψυχανάλυε | ψυχανάλυσε | ψυχαναλυόταν(ε) | ψυχαναλύθηκε |
| 1 pl | ψυχαναλύαμε | ψυχαναλύσαμε | ψυχαναλυόμασταν, (‑όμαστε) | ψυχαναλυθήκαμε |
| 2 pl | ψυχαναλύατε | ψυχαναλύσατε | ψυχαναλυόσασταν, (‑όσαστε) | ψυχαναλυθήκατε |
| 3 pl | ψυχανάλυαν, ψυχαναλύαν(ε) | ψυχανάλυσαν, ψυχαναλύσαν(ε) | ψυχαναλύονταν, (ψυχαναλυόντουσαν) | ψυχαναλύθηκαν, ψυχαναλυθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ψυχαναλύω ➤ | θα ψυχαναλύσω ➤ | θα ψυχαναλύομαι ➤ | θα ψυχαναλυθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ψυχαναλύεις, … | θα ψυχαναλύσεις, … | θα ψυχαναλύεσαι, … | θα ψυχαναλυθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ψυχαναλύσει έχω, έχεις, … ψυχαναλυμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ψυχαναλυθεί είμαι, είσαι, … ψυχαναλυμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ψυχαναλύσει είχα, είχες, … ψυχαναλυμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ψυχαναλυθεί ήμουν, ήσουν, … ψυχαναλυμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ψυχαναλύσει θα έχω, θα έχεις, … ψυχαναλυμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ψυχαναλυθεί θα είμαι, θα είσαι, … ψυχαναλυμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ψυχανάλυε | ψυχανάλυσε | — | ψυχαναλύσου |
| 2 pl | ψυχαναλύετε | ψυχαναλύστε | ψυχαναλύεστε | ψυχαναλυθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ψυχαναλύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ψυχαναλύσει ➤ | ψυχαναλυμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ψυχαναλύσει | ψυχαναλυθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.