пун

Lezgi

Etymology

From Old Armenian բուն (bun).

Noun

пун • (pun)

  1. root
  2. stump
  3. bottom, base
  4. (figuratively) fortune, riches

Declension
Inflection of пун (pun)
singular
plural
absolutive пун (pun) пуняр (punär)
ergative пунди (pundi) пунйри (punjri)
genitive пундин (pundin) пунйрин (punjrin)
dative пундиз (pundiz) пунйриз (punjriz)
adessive пундив (pundiv) пунйрив (punjriv)
adelative пундивай (pundivaj) пунйривай (punjrivaj)
addirective пундивди (pundivdi) пунйривди (punjrivdi)
postessive пундихъ (pundiq) пунйрихъ (punjriq)
postelative пундихъай (pundiqaj) пунйрихъай (punjriqaj)
postdirective пундихъди (pundiqdi) пунйрихъди (punjriqdi)
subessive пундик (pundik) пунйрик (punjrik)
subelative пундикай (pundikaj) пунйрикай (punjrikaj)
subdirective пундикди (pundikdi) пунйрикди (punjrikdi)
inessive пунда (punda) пунйра (punjra)
inelative пундай (pundaj) пунйрай (punjraj)
superessive пундал (pundal) пунйрал (punjral)
superelative пундалай (pundalaj) пунйралай (punjralaj)
superdirective пундалди (pundaldi) пунйралди (punjraldi)

References
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971), “բուն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume I, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 484b

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *pьlnъ, from Proto-Balto-Slavic *pílˀnas, from Proto-Indo-European *pl̥h₁nós.

Pronunciation
  • IPA(key): /pûn/

Adjective

пу̏н (definite пу̏нӣ, Latin spelling pȕn)

  1. full, filled
  2. fleshy, plump
  3. full, complete
  4. occupied (of room)

Declension
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative пун пуна пуно
genitive пуна пуне пуна
dative пуну пуној пуну
accusative inanimate
animate		 пун
пуна		 пуну пуно
vocative пун пуна пуно
locative пуну пуној пуну
instrumental пуним пуном пуним
plural masculine feminine neuter
nominative пуни пуне пуна
genitive пуних пуних пуних
dative пуним(а) пуним(а) пуним(а)
accusative пуне пуне пуна
vocative пуни пуне пуна
locative пуним(а) пуним(а) пуним(а)
instrumental пуним(а) пуним(а) пуним(а)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative пуни пуна пуно
genitive пуног(а) пуне пуног(а)
dative пуном(у/е) пуној пуном(у/е)
accusative inanimate
animate		 пуни
пуног(а)		 пуну пуно
vocative пуни пуна пуно
locative пуном(е/у) пуној пуном(е/у)
instrumental пуним пуном пуним
plural masculine feminine neuter
nominative пуни пуне пуна
genitive пуних пуних пуних
dative пуним(а) пуним(а) пуним(а)
accusative пуне пуне пуна
vocative пуни пуне пуна
locative пуним(а) пуним(а) пуним(а)
instrumental пуним(а) пуним(а) пуним(а)

Yagnobi

Etymology

From *purn, compare Middle Persian purr, ultimately from Proto-Indo-European *pl̥h₁nós.

Adjective

пун (pun)

  1. full
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.