أين
Arabic
Etymology 1
From the root ء ي ن (ʾ-y-n), meaning “to come or approach”, “to become or happen”, “to draw near to a place or time”; related to ء ي ي (ʾ-y-y) and آن (ʾān).
References
- Wehr, Hans (1979), “أين”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
- Lane, Edward William (1863), “أين”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 138-139
Pronunciation
- IPA(key): /ʔaj.ja.na/
Conjugation
Conjugation of
أَيَّنَ
(form-II sound)verbal noun الْمَصْدَر |
تَأْيِين taʾyīn | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُؤَيِّن muʾayyin | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُؤَيَّن muʾayyan | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أَيَّنْتُ ʾayyantu |
أَيَّنْتَ ʾayyanta |
أَيَّنَ ʾayyana |
أَيَّنْتُمَا ʾayyantumā |
أَيَّنَا ʾayyanā |
أَيَّنَّا ʾayyannā |
أَيَّنْتُمْ ʾayyantum |
أَيَّنُوا ʾayyanū | |||
f | أَيَّنْتِ ʾayyanti |
أَيَّنَتْ ʾayyanat |
أَيَّنَتَا ʾayyanatā |
أَيَّنْتُنَّ ʾayyantunna |
أَيَّنَّ ʾayyanna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أُؤَيِّنُ ʾuʾayyinu |
تُؤَيِّنُ tuʾayyinu |
يُؤَيِّنُ yuʾayyinu |
تُؤَيِّنَانِ tuʾayyināni |
يُؤَيِّنَانِ yuʾayyināni |
نُؤَيِّنُ nuʾayyinu |
تُؤَيِّنُونَ tuʾayyinūna |
يُؤَيِّنُونَ yuʾayyinūna | |||
f | تُؤَيِّنِينَ tuʾayyinīna |
تُؤَيِّنُ tuʾayyinu |
تُؤَيِّنَانِ tuʾayyināni |
تُؤَيِّنَّ tuʾayyinna |
يُؤَيِّنَّ yuʾayyinna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُؤَيِّنَ ʾuʾayyina |
تُؤَيِّنَ tuʾayyina |
يُؤَيِّنَ yuʾayyina |
تُؤَيِّنَا tuʾayyinā |
يُؤَيِّنَا yuʾayyinā |
نُؤَيِّنَ nuʾayyina |
تُؤَيِّنُوا tuʾayyinū |
يُؤَيِّنُوا yuʾayyinū | |||
f | تُؤَيِّنِي tuʾayyinī |
تُؤَيِّنَ tuʾayyina |
تُؤَيِّنَا tuʾayyinā |
تُؤَيِّنَّ tuʾayyinna |
يُؤَيِّنَّ yuʾayyinna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُؤَيِّنْ ʾuʾayyin |
تُؤَيِّنْ tuʾayyin |
يُؤَيِّنْ yuʾayyin |
تُؤَيِّنَا tuʾayyinā |
يُؤَيِّنَا yuʾayyinā |
نُؤَيِّنْ nuʾayyin |
تُؤَيِّنُوا tuʾayyinū |
يُؤَيِّنُوا yuʾayyinū | |||
f | تُؤَيِّنِي tuʾayyinī |
تُؤَيِّنْ tuʾayyin |
تُؤَيِّنَا tuʾayyinā |
تُؤَيِّنَّ tuʾayyinna |
يُؤَيِّنَّ yuʾayyinna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | أَيِّنْ ʾayyin |
أَيِّنَا ʾayyinā |
أَيِّنُوا ʾayyinū |
||||||||
f | أَيِّنِي ʾayyinī |
أَيِّنَّ ʾayyinna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أُيِّنْتُ ʾuyyintu |
أُيِّنْتَ ʾuyyinta |
أُيِّنَ ʾuyyina |
أُيِّنْتُمَا ʾuyyintumā |
أُيِّنَا ʾuyyinā |
أُيِّنَّا ʾuyyinnā |
أُيِّنْتُمْ ʾuyyintum |
أُيِّنُوا ʾuyyinū | |||
f | أُيِّنْتِ ʾuyyinti |
أُيِّنَتْ ʾuyyinat |
أُيِّنَتَا ʾuyyinatā |
أُيِّنْتُنَّ ʾuyyintunna |
أُيِّنَّ ʾuyyinna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أُؤَيَّنُ ʾuʾayyanu |
تُؤَيَّنُ tuʾayyanu |
يُؤَيَّنُ yuʾayyanu |
تُؤَيَّنَانِ tuʾayyanāni |
يُؤَيَّنَانِ yuʾayyanāni |
نُؤَيَّنُ nuʾayyanu |
تُؤَيَّنُونَ tuʾayyanūna |
يُؤَيَّنُونَ yuʾayyanūna | |||
f | تُؤَيَّنِينَ tuʾayyanīna |
تُؤَيَّنُ tuʾayyanu |
تُؤَيَّنَانِ tuʾayyanāni |
تُؤَيَّنَّ tuʾayyanna |
يُؤَيَّنَّ yuʾayyanna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُؤَيَّنَ ʾuʾayyana |
تُؤَيَّنَ tuʾayyana |
يُؤَيَّنَ yuʾayyana |
تُؤَيَّنَا tuʾayyanā |
يُؤَيَّنَا yuʾayyanā |
نُؤَيَّنَ nuʾayyana |
تُؤَيَّنُوا tuʾayyanū |
يُؤَيَّنُوا yuʾayyanū | |||
f | تُؤَيَّنِي tuʾayyanī |
تُؤَيَّنَ tuʾayyana |
تُؤَيَّنَا tuʾayyanā |
تُؤَيَّنَّ tuʾayyanna |
يُؤَيَّنَّ yuʾayyanna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُؤَيَّنْ ʾuʾayyan |
تُؤَيَّنْ tuʾayyan |
يُؤَيَّنْ yuʾayyan |
تُؤَيَّنَا tuʾayyanā |
يُؤَيَّنَا yuʾayyanā |
نُؤَيَّنْ nuʾayyan |
تُؤَيَّنُوا tuʾayyanū |
يُؤَيَّنُوا yuʾayyanū | |||
f | تُؤَيَّنِي tuʾayyanī |
تُؤَيَّنْ tuʾayyan |
تُؤَيَّنَا tuʾayyanā |
تُؤَيَّنَّ tuʾayyanna |
يُؤَيَّنَّ yuʾayyanna |
Declension
Declension of noun أَيْن (ʾayn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَيْن ʾayn |
الْأَيْن al-ʾayn |
أَيْن ʾayn |
Nominative | أَيْنٌ ʾaynun |
الْأَيْنُ al-ʾaynu |
أَيْنُ ʾaynu |
Accusative | أَيْنًا ʾaynan |
الْأَيْنَ al-ʾayna |
أَيْنَ ʾayna |
Genitive | أَيْنٍ ʾaynin |
الْأَيْنِ al-ʾayni |
أَيْنِ ʾayni |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.