بو

See also: تو‎, پو‎, and Appendix:Variations of "bu"

Ottoman Turkish

Pronoun

بو • (bu)

  1. (demonstrative) this

Declension
declension of بو
singular (مفرد‎) plural (جمع‎)
nominative بو‎ (bu) بونلر‎ (bunlar)
genitive بونڭ‎ (bunuñ) بونلرڭ‎ (bunlarıñ)
dative بوڭا‎ (buña) بونلره‎ (bunlara)
definite accusative بونی‎ (bunu) بونلری‎ (bunları)
locative بونده‎ (bunda) بونلرده‎ (bunlarda)
ablative بوندن‎ (bundan) بونلردن‎ (bunlardan)

See also

Persian

Alternative forms

Etymology 1

From Middle Persian [Term?], from Proto-Iranian *bawd- (“to smell”), akin to Old Armenian բոյր (boyr), an Iranian borrowing.

Noun
Dari Persian بو‎
Iranian Persian بو‎
Tajiki Persian бӯ (bü)

بو • (bu) (plural بوها‎ (bu-hâ))

  1. smell, scent
    ‏آی گل ریحون چنین بویی نداره یار گلم‎
    Ây gol-e reyhun čenin bu-yi nadâre yâr golom
    (please add an English translation of this usage example)
Inflection
basic forms of بو
singular plural
bare بو (bú) بوها (bu-hấ)
بوا (buấ) (colloquial)
definitive direct object بو را (bú râ)
بو رو (bú ro) (colloquial)		 بوها را (bu-hấ râ)
بوا رو (buấ ro) (colloquial)
ezâfé بوی (bú-ye) بوهای (bu-hấ-ye)
بوای (buấ-ye) (colloquial)
marked indefinite,
relative definite		 بویی (búi) بوهایی (bu-hấ-i)
بوایی (buấ-i) (colloquial)

Noun

بو • (bow)

  1. (dialectal, Kazerun) father, dad, daddy
  2. (dialectal, Kazerun) grandfather
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.