رهب

Arabic

Etymology 1

From the root ر ه ب‎ (r-h-b). Compare Hebrew רהב‎.

Verb

رَهِبَ • (rahiba) I, non-past يَرْهَبُ‎‎ (yarhabu)

to be afraid
to fear (someone)

Conjugation

Conjugation of

رَهِبَ

(form-I sound, verbal nouns رَهَب or رُهْب or رَهْبَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					رَهَب or رُهْب or رَهْبَة‎ rahab or ruhb or rahba
active participle اِسْم الْفَاعِل					رَاهِب‎ rāhib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَرْهُوب‎ marhūb
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رَهِبْتُ‎ rahibtu	رَهِبْتَ‎ rahibta	رَهِبَ rahiba	رَهِبْتُمَا‎ rahibtumā	رَهِبَا‎ rahibā	رَهِبْنَا‎ rahibnā	رَهِبْتُمْ‎ rahibtum	رَهِبُوا‎ rahibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	رَهِبْتُ‎ rahibtu	رَهِبْتِ‎ rahibti	رَهِبَتْ‎ rahibat	رَهِبْتُمَا‎ rahibtumā	رَهِبَتَا‎ rahibatā	رَهِبْنَا‎ rahibnā	رَهِبْتُنَّ‎ rahibtunna	رَهِبْنَ‎ rahibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَرْهَبُ‎ ʾarhabu	تَرْهَبُ‎ tarhabu	يَرْهَبُ‎ yarhabu	تَرْهَبَانِ‎ tarhabāni	يَرْهَبَانِ‎ yarhabāni	نَرْهَبُ‎ narhabu	تَرْهَبُونَ‎ tarhabūna	يَرْهَبُونَ‎ yarhabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَرْهَبُ‎ ʾarhabu	تَرْهَبِينَ‎ tarhabīna	تَرْهَبُ‎ tarhabu	تَرْهَبَانِ‎ tarhabāni	تَرْهَبَانِ‎ tarhabāni	نَرْهَبُ‎ narhabu	تَرْهَبْنَ‎ tarhabna	يَرْهَبْنَ‎ yarhabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَرْهَبَ‎ ʾarhaba	تَرْهَبَ‎ tarhaba	يَرْهَبَ‎ yarhaba	تَرْهَبَا‎ tarhabā	يَرْهَبَا‎ yarhabā	نَرْهَبَ‎ narhaba	تَرْهَبُوا‎ tarhabū	يَرْهَبُوا‎ yarhabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَرْهَبَ‎ ʾarhaba	تَرْهَبِي‎ tarhabī	تَرْهَبَ‎ tarhaba	تَرْهَبَا‎ tarhabā	تَرْهَبَا‎ tarhabā	نَرْهَبَ‎ narhaba	تَرْهَبْنَ‎ tarhabna	يَرْهَبْنَ‎ yarhabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَرْهَبْ‎ ʾarhab	تَرْهَبْ‎ tarhab	يَرْهَبْ‎ yarhab	تَرْهَبَا‎ tarhabā	يَرْهَبَا‎ yarhabā	نَرْهَبْ‎ narhab	تَرْهَبُوا‎ tarhabū	يَرْهَبُوا‎ yarhabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَرْهَبْ‎ ʾarhab	تَرْهَبِي‎ tarhabī	تَرْهَبْ‎ tarhab	تَرْهَبَا‎ tarhabā	تَرْهَبَا‎ tarhabā	نَرْهَبْ‎ narhab	تَرْهَبْنَ‎ tarhabna	يَرْهَبْنَ‎ yarhabna
imperative الْأَمْر	m		اِرْهَبْ‎ irhab		اِرْهَبَا‎ irhabā			اِرْهَبُوا‎ irhabū
imperative الْأَمْر	f		اِرْهَبِي‎ irhabī		اِرْهَبَا‎ irhabā			اِرْهَبْنَ‎ irhabna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رُهِبْتُ‎ ruhibtu	رُهِبْتَ‎ ruhibta	رُهِبَ ruhiba	رُهِبْتُمَا‎ ruhibtumā	رُهِبَا‎ ruhibā	رُهِبْنَا‎ ruhibnā	رُهِبْتُمْ‎ ruhibtum	رُهِبُوا‎ ruhibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	رُهِبْتُ‎ ruhibtu	رُهِبْتِ‎ ruhibti	رُهِبَتْ‎ ruhibat	رُهِبْتُمَا‎ ruhibtumā	رُهِبَتَا‎ ruhibatā	رُهِبْنَا‎ ruhibnā	رُهِبْتُنَّ‎ ruhibtunna	رُهِبْنَ‎ ruhibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُرْهَبُ‎ ʾurhabu	تُرْهَبُ‎ turhabu	يُرْهَبُ‎ yurhabu	تُرْهَبَانِ‎ turhabāni	يُرْهَبَانِ‎ yurhabāni	نُرْهَبُ‎ nurhabu	تُرْهَبُونَ‎ turhabūna	يُرْهَبُونَ‎ yurhabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُرْهَبُ‎ ʾurhabu	تُرْهَبِينَ‎ turhabīna	تُرْهَبُ‎ turhabu	تُرْهَبَانِ‎ turhabāni	تُرْهَبَانِ‎ turhabāni	نُرْهَبُ‎ nurhabu	تُرْهَبْنَ‎ turhabna	يُرْهَبْنَ‎ yurhabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُرْهَبَ‎ ʾurhaba	تُرْهَبَ‎ turhaba	يُرْهَبَ‎ yurhaba	تُرْهَبَا‎ turhabā	يُرْهَبَا‎ yurhabā	نُرْهَبَ‎ nurhaba	تُرْهَبُوا‎ turhabū	يُرْهَبُوا‎ yurhabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُرْهَبَ‎ ʾurhaba	تُرْهَبِي‎ turhabī	تُرْهَبَ‎ turhaba	تُرْهَبَا‎ turhabā	تُرْهَبَا‎ turhabā	نُرْهَبَ‎ nurhaba	تُرْهَبْنَ‎ turhabna	يُرْهَبْنَ‎ yurhabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُرْهَبْ‎ ʾurhab	تُرْهَبْ‎ turhab	يُرْهَبْ‎ yurhab	تُرْهَبَا‎ turhabā	يُرْهَبَا‎ yurhabā	نُرْهَبْ‎ nurhab	تُرْهَبُوا‎ turhabū	يُرْهَبُوا‎ yurhabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُرْهَبْ‎ ʾurhab	تُرْهَبِي‎ turhabī	تُرْهَبْ‎ turhab	تُرْهَبَا‎ turhabā	تُرْهَبَا‎ turhabā	نُرْهَبْ‎ nurhab	تُرْهَبْنَ‎ turhabna	يُرْهَبْنَ‎ yurhabna

Verb

رَهَّبَ • (rahhaba) II, non-past يُرَهِّبُ‎‎ (yurahhibu)

to frighten

Conjugation

Conjugation of

رَهَّبَ

(form-II sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَرْهِيب‎ tarhīb
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُرَهِّب‎ murahhib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُرَهَّب‎ murahhab
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رَهَّبْتُ‎ rahhabtu	رَهَّبْتَ‎ rahhabta	رَهَّبَ rahhaba	رَهَّبْتُمَا‎ rahhabtumā	رَهَّبَا‎ rahhabā	رَهَّبْنَا‎ rahhabnā	رَهَّبْتُمْ‎ rahhabtum	رَهَّبُوا‎ rahhabū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	رَهَّبْتُ‎ rahhabtu	رَهَّبْتِ‎ rahhabti	رَهَّبَتْ‎ rahhabat	رَهَّبْتُمَا‎ rahhabtumā	رَهَّبَتَا‎ rahhabatā	رَهَّبْنَا‎ rahhabnā	رَهَّبْتُنَّ‎ rahhabtunna	رَهَّبْنَ‎ rahhabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُرَهِّبُ‎ ʾurahhibu	تُرَهِّبُ‎ turahhibu	يُرَهِّبُ‎ yurahhibu	تُرَهِّبَانِ‎ turahhibāni	يُرَهِّبَانِ‎ yurahhibāni	نُرَهِّبُ‎ nurahhibu	تُرَهِّبُونَ‎ turahhibūna	يُرَهِّبُونَ‎ yurahhibūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُرَهِّبُ‎ ʾurahhibu	تُرَهِّبِينَ‎ turahhibīna	تُرَهِّبُ‎ turahhibu	تُرَهِّبَانِ‎ turahhibāni	تُرَهِّبَانِ‎ turahhibāni	نُرَهِّبُ‎ nurahhibu	تُرَهِّبْنَ‎ turahhibna	يُرَهِّبْنَ‎ yurahhibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُرَهِّبَ‎ ʾurahhiba	تُرَهِّبَ‎ turahhiba	يُرَهِّبَ‎ yurahhiba	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	يُرَهِّبَا‎ yurahhibā	نُرَهِّبَ‎ nurahhiba	تُرَهِّبُوا‎ turahhibū	يُرَهِّبُوا‎ yurahhibū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُرَهِّبَ‎ ʾurahhiba	تُرَهِّبِي‎ turahhibī	تُرَهِّبَ‎ turahhiba	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	نُرَهِّبَ‎ nurahhiba	تُرَهِّبْنَ‎ turahhibna	يُرَهِّبْنَ‎ yurahhibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُرَهِّبْ‎ ʾurahhib	تُرَهِّبْ‎ turahhib	يُرَهِّبْ‎ yurahhib	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	يُرَهِّبَا‎ yurahhibā	نُرَهِّبْ‎ nurahhib	تُرَهِّبُوا‎ turahhibū	يُرَهِّبُوا‎ yurahhibū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُرَهِّبْ‎ ʾurahhib	تُرَهِّبِي‎ turahhibī	تُرَهِّبْ‎ turahhib	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	تُرَهِّبَا‎ turahhibā	نُرَهِّبْ‎ nurahhib	تُرَهِّبْنَ‎ turahhibna	يُرَهِّبْنَ‎ yurahhibna
imperative الْأَمْر	m		رَهِّبْ rahhib		رَهِّبَا‎ rahhibā			رَهِّبُوا‎ rahhibū
imperative الْأَمْر	f		رَهِّبِي‎ rahhibī		رَهِّبَا‎ rahhibā			رَهِّبْنَ‎ rahhibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رُهِّبْتُ‎ ruhhibtu	رُهِّبْتَ‎ ruhhibta	رُهِّبَ ruhhiba	رُهِّبْتُمَا‎ ruhhibtumā	رُهِّبَا‎ ruhhibā	رُهِّبْنَا‎ ruhhibnā	رُهِّبْتُمْ‎ ruhhibtum	رُهِّبُوا‎ ruhhibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	رُهِّبْتُ‎ ruhhibtu	رُهِّبْتِ‎ ruhhibti	رُهِّبَتْ‎ ruhhibat	رُهِّبْتُمَا‎ ruhhibtumā	رُهِّبَتَا‎ ruhhibatā	رُهِّبْنَا‎ ruhhibnā	رُهِّبْتُنَّ‎ ruhhibtunna	رُهِّبْنَ‎ ruhhibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُرَهَّبُ‎ ʾurahhabu	تُرَهَّبُ‎ turahhabu	يُرَهَّبُ‎ yurahhabu	تُرَهَّبَانِ‎ turahhabāni	يُرَهَّبَانِ‎ yurahhabāni	نُرَهَّبُ‎ nurahhabu	تُرَهَّبُونَ‎ turahhabūna	يُرَهَّبُونَ‎ yurahhabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُرَهَّبُ‎ ʾurahhabu	تُرَهَّبِينَ‎ turahhabīna	تُرَهَّبُ‎ turahhabu	تُرَهَّبَانِ‎ turahhabāni	تُرَهَّبَانِ‎ turahhabāni	نُرَهَّبُ‎ nurahhabu	تُرَهَّبْنَ‎ turahhabna	يُرَهَّبْنَ‎ yurahhabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُرَهَّبَ‎ ʾurahhaba	تُرَهَّبَ‎ turahhaba	يُرَهَّبَ‎ yurahhaba	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	يُرَهَّبَا‎ yurahhabā	نُرَهَّبَ‎ nurahhaba	تُرَهَّبُوا‎ turahhabū	يُرَهَّبُوا‎ yurahhabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُرَهَّبَ‎ ʾurahhaba	تُرَهَّبِي‎ turahhabī	تُرَهَّبَ‎ turahhaba	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	نُرَهَّبَ‎ nurahhaba	تُرَهَّبْنَ‎ turahhabna	يُرَهَّبْنَ‎ yurahhabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُرَهَّبْ‎ ʾurahhab	تُرَهَّبْ‎ turahhab	يُرَهَّبْ‎ yurahhab	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	يُرَهَّبَا‎ yurahhabā	نُرَهَّبْ‎ nurahhab	تُرَهَّبُوا‎ turahhabū	يُرَهَّبُوا‎ yurahhabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُرَهَّبْ‎ ʾurahhab	تُرَهَّبِي‎ turahhabī	تُرَهَّبْ‎ turahhab	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	تُرَهَّبَا‎ turahhabā	نُرَهَّبْ‎ nurahhab	تُرَهَّبْنَ‎ turahhabna	يُرَهَّبْنَ‎ yurahhabna

Noun

رَهَب • (rahab) m

verbal noun of رَهِبَ (rahiba) (form I)
fear, fright, terror

Declension

Declension of noun رَهَب (rahab)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	رَهَب rahab	الرَّهَب‎ ar-rahab	رَهَب rahab
Nominative	رَهَبٌ rahabun	الرَّهَبُ‎ ar-rahabu	رَهَبُ rahabu
Accusative	رَهَبًا‎ rahaban	الرَّهَبَ‎ ar-rahaba	رَهَبَ rahaba
Genitive	رَهَبٍ rahabin	الرَّهَبِ‎ ar-rahabi	رَهَبِ rahabi

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “رهب”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Noun

رُهْب • (ruhb) m

verbal noun of رَهِبَ (rahiba) (form I)
fear, fright, terror

Declension

Declension of noun رُهْب (ruhb)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	رُهْب ruhb	الرُّهْب‎ ar-ruhb	رُهْب ruhb
Nominative	رُهْبٌ ruhbun	الرُّهْبُ‎ ar-ruhbu	رُهْبُ ruhbu
Accusative	رُهْبًا‎ ruhban	الرُّهْبَ‎ ar-ruhba	رُهْبَ ruhba
Genitive	رُهْبٍ ruhbin	الرُّهْبِ‎ ar-ruhbi	رُهْبِ ruhbi

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “رهب”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.