क्ष

See also: कोष and कृषि

Translingual

Ligature

क्ष (kṣa)

  1. Irregular ligature of क and ष

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *gẓʰā́s, from Proto-Indo-Iranian *ĵʰžā́s (compare Avestan 𐬰𐬃‎ (zā̊), Persian زمین‎), ultimately from Proto-Indo-European *dʰéǵʰōm (compare Russian земля́ (zemljá), Latvian zeme, Latin humus, Ancient Greek χθών (khthṓn)). Might be an innovation from earlier क्षम् (kṣám), which preserves the original feminine gender.

Noun

क्ष • (kṣá) m

  1. field
  2. the protector or cultivator of a field, peasant

Declension
Masculine a-stem declension of क्ष (kṣa)
Singular Dual Plural
Nominative क्षः
kṣaḥ		 क्षौ
kṣau		 क्षाः / क्षासः¹
kṣāḥ / kṣāsaḥ¹
Vocative क्ष
kṣa		 क्षौ
kṣau		 क्षाः / क्षासः¹
kṣāḥ / kṣāsaḥ¹
Accusative क्षम्
kṣam		 क्षौ
kṣau		 क्षान्
kṣān
Instrumental क्षेण
kṣeṇa		 क्षाभ्याम्
kṣābhyām		 क्षैः / क्षेभिः¹
kṣaiḥ / kṣebhiḥ¹
Dative क्षाय
kṣāya		 क्षाभ्याम्
kṣābhyām		 क्षेभ्यः
kṣebhyaḥ
Ablative क्षात्
kṣāt		 क्षाभ्याम्
kṣābhyām		 क्षेभ्यः
kṣebhyaḥ
Genitive क्षस्य
kṣasya		 क्षयोः
kṣayoḥ		 क्षाणाम्
kṣāṇām
Locative क्षे
kṣe		 क्षयोः
kṣayoḥ		 क्षेषु
kṣeṣu
Notes
  • ¹Vedic

References
  • Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 324
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.