बालक

Hindi

Etymology

From Sanskrit बालक (bālaka).

Noun

बालक (bālak) m (Urdu spelling بالک)

  1. child, boy, lad
  2. infant, youngling

Declension

Declension of बालक
Singular Plural
Direct बालक (bālak) बालक (bālak)
Oblique बालक (bālak) बालकों (bālkõ)
Vocative बालक (bālak) बालको (bālko)

Synonyms


Pali

Alternative forms

Noun

बालक m

  1. Devanagari script form of bālaka

Sanskrit

Noun

बालक (bālaka) m

  1. child, boy, youth
  2. (law) minor
  3. the young of an animal
  4. a young elephant aged five years old
  5. fool, simpleton
  6. a kind of fish

Declension

Masculine a-stem declension of बालक
Nom. sg. बालकः (bālakaḥ)
Gen. sg. बालकस्य (bālakasya)
Singular Dual Plural
Nominative बालकः (bālakaḥ) बालकौ (bālakau) बालकाः (bālakāḥ)
Vocative बालक (bālaka) बालकौ (bālakau) बालकाः (bālakāḥ)
Accusative बालकम् (bālakam) बालकौ (bālakau) बालकान् (bālakān)
Instrumental बालकेन (bālakena) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकैः (bālakaiḥ)
Dative बालकाय (bālakāya) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकेभ्यः (bālakebhyaḥ)
Ablative बालकात् (bālakāt) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकेभ्यः (bālakebhyaḥ)
Genitive बालकस्य (bālakasya) बालकयोः (bālakayoḥ) बालकानाम् (bālakānām)
Locative बालके (bālake) बालकयोः (bālakayoḥ) बालकेषु (bālakeṣu)

Descendants

  • Tamil: பாலகன் (pālakaṉ)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.