Polska

See also: polska, pólska, Pólska, polską, and Polską

Polish

Etymology

From Old Polish Polska (“Poland”), from Proto-Slavic *poljьska zemlja (“field, plain country”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpɔl.ska/
Audio (file)

Proper noun

Polska f

Poland

Declension

declension of Polska

	singular
nominative	Polska
genitive	Polski
dative	Polsce
accusative	Polskę
instrumental	Polską
locative	Polsce
vocative	Polsko

Derived terms

(nouns) Polak m, Polka f, polak m, Polaczek m, polaczek m, polski m, polskość f, polszczyzna f, spolszczanie n, spolszczenie n, wypolszczanie n
(adjectives) antypolski, polski, spolszczony, polskawy

Related terms

pole

Further reading

Polska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

Polska in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.