aanlachen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aenlachen. Equivalent to aan + lachen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnlɑxə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧la‧chen
Inflection
| Inflection of aanlachen (weak with strong past participle, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanlachen | ||||||||
| past singular | lachte aan | ||||||||
| past participle | aangelachen | ||||||||
| infinitive | aanlachen | ||||||||
| gerund | aanlachen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | lach aan | lachte aan | aanlach | aanlachte | |||||
| 2nd person sing. (jij) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte | |||||
| 2nd person sing. (u) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte | |||||
| 2nd person sing. (gij) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte | |||||
| 3rd person singular | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte | |||||
| plural | lachen aan | lachten aan | aanlachen | aanlachten | |||||
| subjunctive sing.1 | lache aan | lachte aan | aanlache | aanlachte | |||||
| subjunctive plur.1 | lachen aan | lachten aan | aanlachen | aanlachten | |||||
| imperative sing. | lach aan | ||||||||
| imperative plur.1 | lacht aan | ||||||||
| participles | aanlachend | aangelachen | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Synonyms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.