anormalus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈnoːr.ma.lus/, [aˈnoːr.ma.ɫʊs]
Adjective
anōrmalus (feminine anōrmala, neuter anōrmalum); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | anōrmalus | anōrmala | anōrmalum | anōrmalī | anōrmalae | anōrmala | |
Genitive | anōrmalī | anōrmalae | anōrmalī | anōrmalōrum | anōrmalārum | anōrmalōrum | |
Dative | anōrmalō | anōrmalae | anōrmalō | anōrmalīs | anōrmalīs | anōrmalīs | |
Accusative | anōrmalum | anōrmalam | anōrmalum | anōrmalōs | anōrmalās | anōrmala | |
Ablative | anōrmalō | anōrmalā | anōrmalō | anōrmalīs | anōrmalīs | anōrmalīs | |
Vocative | anōrmale | anōrmala | anōrmalum | anōrmalī | anōrmalae | anōrmala |
Descendants
References
- ANORMALUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.