beartaigh
Irish
Verb
beartaigh (present analytic beartaíonn, future analytic beartóidh, verbal noun beartú, past participle beartaithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | beartaím | beartaíonn tú; beartaír† |
beartaíonn sé, sí | beartaímid; beartaíonn muid |
beartaíonn sibh | beartaíonn siad; beartaíd† |
a bheartaíonn; a bheartaíos / a mbeartaíonn*; a mbeartaíos* |
beartaítear |
past | bheartaigh mé; bheartaíos | bheartaigh tú; bheartaís | bheartaigh sé, sí | bheartaíomar; bheartaigh muid | bheartaigh sibh; bheartaíobhair | bheartaigh siad; bheartaíodar | a bheartaigh / ar bheartaigh* |
beartaíodh | |
past habitual | bheartaínn | bheartaíteá | bheartaíodh sé, sí | bheartaímis; bheartaíodh muid | bheartaíodh sibh | bheartaídís; bheartaíodh siad | a bheartaíodh / ar bheartaíodh* |
bheartaítí | |
future | beartóidh mé; beartód; beartóchaidh mé† |
beartóidh tú; beartóir†; beartóchaidh tú† |
beartóidh sé, sí; beartóchaidh sé, sí† |
beartóimid; beartóidh muid; beartóchaimid†; beartóchaidh muid† |
beartóidh sibh; beartóchaidh sibh† |
beartóidh siad; beartóid†; beartóchaidh siad† |
a bheartóidh; a bheartós; a bheartóchaidh†; a bheartóchas† / a mbeartóidh*; a mbeartós*; a mbeartóchaidh*†; a mbeartóchas*† |
beartófar; beartóchar† | |
conditional | bheartóinn; bheartóchainn† / mbeartóinn‡‡; mbeartóchainn†‡‡ | bheartófá; bheartóchthᆠ/ mbeartófᇇ; mbeartóchthᆇ‡ | bheartódh sé, sí; bheartóchadh sé, sí† / mbeartódh sé, s퇇; mbeartóchadh sé, s톇‡ | bheartóimis; bheartódh muid; bheartóchaimis†; bheartóchadh muid† / mbeartóimis‡‡; mbeartódh muid‡‡; mbeartóchaimis†‡‡; mbeartóchadh muid†‡‡ | bheartódh sibh; bheartóchadh sibh† / mbeartódh sibh‡‡; mbeartóchadh sibh†‡‡ | bheartóidís; bheartódh siad; bheartóchadh siad† / mbeartóidís‡‡; mbeartódh siad‡‡; mbeartóchadh siad†‡‡ | a bheartódh; a bheartóchadh† / ar bheartódh*; ar bheartóchadh*† |
bheartófaí; bheartóchthaí† / mbeartófa퇇; mbeartóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go mbeartaí mé; go mbeartaíod† |
go mbeartaí tú; go mbeartaír† |
go mbeartaí sé, sí | go mbeartaímid; go mbeartaí muid |
go mbeartaí sibh | go mbeartaí siad; go mbeartaíd† |
— | go mbeartaítear |
past | dá mbeartaínn | dá mbeartaíteá | dá mbeartaíodh sé, sí | dá mbeartaímis; dá mbeartaíodh muid |
dá mbeartaíodh sibh | dá mbeartaídís; dá mbeartaíodh siad |
— | dá mbeartaítí | |
imperative | beartaím | beartaigh | beartaíodh sé, sí | beartaímis | beartaígí; beartaídh† |
beartaídís | — | beartaítear | |
verbal noun | beartú | ||||||||
past participle | beartaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
beartaigh | bheartaigh | mbeartaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "beartaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.